Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΤΕΡΑΤΩΝ

Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΤΕΡΑΤΩΝ


5.0/5 κατάταξη (4 ψήφοι)

Ζούμε κακοποίηση.
Διεφθαρμένοι και πεινασμένοι, σε θέσεις κλειδιά, ρυθμίζουν ζωές.
Καννιβαλισμός και ρητορική της ίντριγκας.
"...Τελειώνει μία μεγάλη “ασπρόμαυρη” περίοδος του ανθρώπινου πολιτισμού, αλλά αυτό το τέλος, είναι “μακράς διαρκείας”, είχε πει ο Αξελός.
"Το τέλος, διαρκεί, δεν είναι στιγμή". έλεγε προ καιρού, ο Τσιμάρας Τζανάτος, στην Λίλα Παπαπάσχου, υπογραμμίζοντας: "είμαστε το πρώτο σύμπτωμα αυτής της κοσμοϊστορικής αλλαγής. Δεν είμαστε πλέον θεατές, αλλά το γεγονός το ίδιο. Το “συμβάν”. Και αυτό, είναι η μεγαλύτερη τραγωδία. Να είσαι το “συμβάν”. Εγκλωβισμένος, χωρίς πουθενά έξοδο.."
Ποιοι Ντοστογιέφσκι και Ιονέσκο, να περιγράψουν το εφιαλτικό και το παράλογο της δυσλειτουργικής ζωής μας;
Παραπλανημένοι και παγιδευμένοι στο μακιαβελλικό σκηνικό, ξανακούμε τον Παπαδιαμάντη να προειδοποιεί:
"Η αργία εγέννησε την πενίαν. Η πενία έτεκεν την πείναν. Η πείνα παρήγαγε την όρεξιν. Η όρεξις, την αυθαιρεσίαν. Η αυθαιρεσία, την ληστείαν. Η ληστεία, την πολιτικήν. Ιδού η αυθεντική καταγωγή του τέρατος τούτου".
Ποιος θα δώσει τώρα, μια φερέγγυα διάγνωση, για το πάσχον σώμα της Ελλάδας; Πώς λέγεται η ασθένεια που προκαλεί η πολλή υπακοή και συμμόρφωση;
Γιατί ξεχνάμε, πως, ιστορικά, τα πιο τρομερά πράγματα -πόλεμος, γενοκτονία, δουλεία- προέκυψαν όχι από ανυπακοή, αλλά από υπακοή;
Σ' αυτά τα (πάλι) πέτρινα χρόνια, μισαλλοδοξία, σκοταδισμός και φασισμός οργιάζουν..
Μην ξεχνάμε, όταν η αρπαγή γίνεται τρόπος ζωής για κάποιους, με την πάροδο του χρόνου, αναπτύσσουν νομικό σύστημα που την νομιμοποιεί και ηθικό κώδικα που την επιβραβεύει.
Στα απλά ελληνικά του Ντίνου Ηλιόπουλου: "Ο κλέψας, του κλέψαντος, ω παλιοκλέψαντες και παλιοκλεφταρέοι".
Έλα παιδιά, ας φυσήξει κόντρα.


Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.