• BUZZ
  • Συνέντευξη
  • Η ΣΤΕΛΛΑ, Η ΜΠΛΑΝΣ, Η ΜΠΕΗΜΠΙ ΤΖΕΗΝ ΚΑΙ O AΠΟΛΛΩΝΑΣ ΠΑΠΑΘΕΟΧΑΡΗΣ
Η ΣΤΕΛΛΑ, Η ΜΠΛΑΝΣ, Η ΜΠΕΗΜΠΙ ΤΖΕΗΝ ΚΑΙ O AΠΟΛΛΩΝΑΣ ΠΑΠΑΘΕΟΧΑΡΗΣ

Η ΣΤΕΛΛΑ, Η ΜΠΛΑΝΣ, Η ΜΠΕΗΜΠΙ ΤΖΕΗΝ ΚΑΙ O AΠΟΛΛΩΝΑΣ ΠΑΠΑΘΕΟΧΑΡΗΣ


4.2/5 κατάταξη (5 ψήφοι)

Ο Απόλλωνας Παπαθεoχάρης σκηνοθετεί την θεατρική εκδοχή της ιστορικής ταινίας «ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΕ Η ΜΠΕΗΜΠΙ ΤΖΕΗΝ;», έχοντας και την ευθύνη για τα σκηνικά, τα κοστούμια και τη δραματουργική επιμέλεια.

-Η παράσταση «Τι απέγινε η Μπέημπι Τζέην;» που παρουσιάζεται στη Σφενδόνη, βασίζεται στην ταινία ή στο θεατρικό έργο;
Στο θεατρικό έργο, το οποίο βασίστηκε στην ομώνυμη ταινία. Το έργο γράφτηκε αρκετά μετά από την προβολή, αλλά διατηρεί την ατμόσφαιρα και το πνεύμα της κινηματογραφικής εκδοχής. Η θεατρική του μεταφορά ανεβαίνει για πρώτη φορά παγκοσμίως. Αυτή η ταινία είναι η αγαπημένη μου και είχα ζητήσει και στο παρελθόν την άδεια, αλλά φέτος ελευθερώθηκαν τα δικαιώματα. Ήμουν πολύ τυχερός που με ενημέρωσαν αμέσως κι έτσι κατάφερα και τα εξασφάλισα.

-Τι είναι αυτό που σας συγκινεί στην ταινία;
Πραγματεύεται τη σχέση δυο αδελφών ψυχών, με τη δομή ενός κλασικού αμερικανικού θρίλερ. Η μία αδερφή, η Τζέιν, ξεκινάει ως παιδί θαύμα, ενώ η άλλη, η Μπλανς μεγαλώνει στη σκιά της. Αργότερα όμως οι ρόλοι αντιστρέφονται. Η Μπλανς γίνεται σταρ του σινεμά. Μετά από ένα ατύχημα, που θεωρείται ως απόπειρα δολοφονίας εκ μέρους της αδερφής της, μένει ανάπηρη. Οι δυο τους συνεχίζουν να μένουν μαζί σε μια έπαυλη του Χόλυγουντ. Το έργο παρακολουθεί την ιδιαίτερη συμβίωσή τους. Το ενδιαφέρον είναι πως οι ζωές τους είναι αλληλένδετες, οι επιλογές και οι πράξεις της μίας καθορίζουν τη ζωή της άλλης. Αναμετριούνται καθημερινά, όμως παραμένουν βαθιά δεμένες.

-Η ταινία έγινε διάσημη εξαιτίας της αντιζηλίας που είχαν στην πραγματική ζωή οι δυο πρωταγωνίστριες, η Τζόαν Κρόφορντ και η Μπέτι Ντέιβις. Χρησιμοποιείτε ως νύξη αυτό το στοιχείο στην παράσταση;
Η σχέση των δύο ηρωίδων από μόνη της είναι ολέθρια και καταστροφική. Η σχέση της Τζόαν Κρόφορντ και της Μπέτι Ντέιβις δεν επηρέασε την ταινία. Ο Τύπος έγραφε τότε διάφορα. Στην δική μας παράσταση, η κυρία Πιττακή και η κυρία Πατεράκη βέβαια έχουν πολύ καλές σχέσεις. Στη συνύπαρξή τους έχει ενδιαφέρον ότι ακολουθούν δυο διαφορετικούς δρόμους, καθώς έχουν διαφορετικές πορείες. Είναι εντυπωσιακό αυτό πάνω στη σκηνή.

-Ποιος είναι ο θύτης και ποιο το θύμα σε αυτή την ιστορία;
Η σχέση τους κυλάει ομαλά. Ο συγγραφέας προσπαθεί να περιγράψει το πώς εξελίσσεται. Με αφορμή αυτή την ιστορία, τελικά το έργο μιλάει για τις ανθρώπινες σχέσεις και τις αλληλεπιδράσεις. Έχει να κάνει με την ανάγκη του ανθρώπου για ομαδικότητα.

-Μερικοί λένε ότι πορευόμαστε πάντα μόνοι όμως…
Ο άνθρωπος είναι πολύ ομαδικό ζώο για να πορεύεται μόνος του σε αυτή τη ζωή. Είναι βέβαια πάντα θέμα επιλογής, αλλά η ομαδικότητα υπάρχει μέσα στο DNA μας.

-Ποια αγαπάτε περισσότερο; Την Τζέιν ή την Μπλανς;
Αυτές οι δύο είχαν μια μοιραία αναμέτρηση, που λειτουργούσε σαν καθρέφτης σε όλη τους τη ζωή. Δεν μπορώ να διαλέξω μια από τις δυο, τις αγαπώ εξίσου.

-Ο περίγυρος των δύο κεντρικών ηρωίδων πώς λειτουργεί;
Είναι καθαρά χιτσκοκικοί ρόλοι. Η ταινία βρήκε το 1962, το 1960 είχε βγει το «Ψυχώ», που καθόρισε σημαντικά την αισθητική και τον τρόπο που ψυχογραφούνται οι ήρωες. Θα έλεγα ότι οι υπόλοιπο ρόλοι είναι παρατηρητές αυτής της σχέσης.

-Κρατάτε την ατμόσφαιρα της ταινίας, ή έχετε επιλέξει μια διαφορετική αισθητική γραμμή;
Σίγουρα όταν προσπαθείς να αποδώσεις μια ταινία- σταθμό, θα κρατήσεις κάποια στοιχεία. Εμείς βέβαια έχουμε δουλέψει θεατρικά το έργο και οι ανάγκες του θεάτρου είναι διαφορετικές. Όμως υπάρχουν κινηματογραφικά στοιχεία, γι’ αυτό θα την ονόμαζα αυτή την παράσταση «κινηματοθεατρική». Προσπάθησα να δώσω το ρυθμό του κινηματογράφου, να «μοντάρω» τις σκηνές, ακολουθώντας μια κινηματογραφική αφήγηση. Επίσης το παίξιμο των ηθοποιών είναι κινηματογραφικό, αλλά και η λειτουργία της μουσικής.

-Θα σας ενδιέφερε να ασχοληθείτε και με τον κινηματογράφο;
Έχω κάνει κάποιες ταινίες μικρού μήκους, έχω ασχοληθεί με τη διαφήμιση και με βιντεοκλίπ και πράγματι σκοπεύω να ασχοληθώ σύντομα και με κάτι κινηματογραφικό. Ο κινηματογράφος σου δίνει την αίσθηση ότι ελέγχεις όλη την ιστορία που πραγματεύεσαι. Το θέατρο από την άλλη έχει μια αλήθεια, που οι ηθοποιοί τη διαχειρίζονται καθημερινά. Αυτή η περιπέτεια σου αποκαλύπτει πάντα κάτι καινούργιο και σε βγάζει από τα στεγανά σου.

-Αξίζει να σημειώσουμε ότι έχουν την υπογραφή σας και τα εξαιρετικά κοστούμια και σκηνικά της παράστασης ''ΣΤΕΛΛΑ ΒΙΟΛΑΝΤΗ-ΕΡΩΣ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ'', που σκηνοθετεί ο Γιώργος Λύρας στο θέατρο Χώρα.
Ευχαριστώ πολύ, πρόκειται για μια πολύ ωραία παράσταση και για μια σπουδαία συνεργασία, πάνω στο εμβληματικό έργο του Γρ. Ξενόπουλου.


Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.