• BUZZ
  • Συνέντευξη
  • Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΝΤΡΟΠΗ, ΘΥΜΟ ΚΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ
Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΝΤΡΟΠΗ, ΘΥΜΟ ΚΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ

Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΦΕΡΝΕΙ ΝΤΡΟΠΗ, ΘΥΜΟ ΚΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ


4.8/5 κατάταξη (4 ψήφοι)

Η Μαρία Σκαφτούρα, στο ΚΑΖΙΜΙΡ ΚΑΙ ΚΑΡΟΛΙΝΑ του Χόρβατ, σε σκηνοθεσία Δ. Παπαδόπουλου, ερμηνεύει την Έρνα, μια γερασμένη και ηττημένη Καρολίνα.

"Το έργο αυτό του Χόρβατ -λέει- είναι γραμμένο την εποχή της μεγάλης οικονομικής κρίσης του '30, όταν στη Γερμανία ο αριθμός των ανέργων ανέβαινε ιλιγγιωδώς και παντού υπήρχαν ουρές με ανθρώπους, που περίμεναν για ένα πιάτο φαί ή για ένα πενιχρό επίδομα. Μεταφέρει αυτό το κλίμα της μιζέριας και του φόβου που βγάζει στους ανθρώπους τον χειρότερό τους εαυτό: τον εγωισμό, το θυμό, την αυτολύπηση, τον συμβιβασμό, την παραίτηση, τη φτήνια."

- Γιατί ονομάζεται «μπαλάντα για την ανεργία»;

Ναι, είναι τραγωδία της ανεργίας ή τραγωδία της καθημερινότητας, γιατί εδώ οι ήρωες παρουσιάζονται μικροί, αβοήθητοι κι ανίσχυροι, απέναντι στο τέρας της ανεργίας, απέναντι στην αδυσώπητη καθημερινότητα που διαβρώνει τους ίδιους και τις σχέσεις τους. Παρακολουθούμε ένα ζευγάρι που αγαπιέται, να χωρίζει επειδή αυτός έχασε τη δουλειά του. Εδώ η αγάπη δεν βγαίνει νικήτρια, εδώ ισχύει το "εγώ ελπίζω να τη βολέψω". Οι άνθρωποι τυφλωμένοι από τον μικροαστισμό τους, συνθλίβουν ο ένας τον άλλο και στο τέλος συνθλίβονται και οι ίδιοι.

- Πώς λειτουργεί ο περίγυρος στο κεντρικό ζευγάρι;

Όλα τα πρόσωπα του έργου, συνθέτουν ένα ταξικό μωσαϊκό, στο οποίο ο καθένας από τη θέση του, κάνει την προσπάθειά του και στο τέλος νικιέται. Είναι όλοι συνένοχοι στο μηχανισμό της ψευδαίσθησης ότι μπορεί ο καθένας να τα καταφέρει μόνος του κι ότι μπορεί η ζωή να γίνει πιο εύκολη, όπως λέει κι η Καρολίνα.

- Μίλησέ μας για το δικό σου ρόλο…

Η Έρνα είναι μια γερασμένη Καρολίνα. Έχει ηττηθεί από καιρό, νομίζω δεν έχει πλέον ψευδαισθήσεις. Είναι το μόνο πρόσωπο στο έργο, που δεν επιχειρεί τίποτα. Υπάρχει μόνο, περιφέρεται, φέρνει το αλκοόλ, είναι εκεί για τον Καζιμίρ, όταν θα πρέπει κάποιος να μαζέψει τα κομμάτια του, είναι ο μακρινός απόηχος μιας ιδεολογίας, μιας επανάστασης, που δεν καταφέρνει ν' ακουστεί μέσα στη φασαρία της γιορτής- φιάσκο.

- Ποιος είναι κατά τη γνώμη σου, ο βασικότερος αντίκτυπος της ανεργίας στον άνθρωπο;

Οι άνθρωποι σήμερα, στο δυτικό κόσμο ορίζονται σε μεγάλο βαθμό από το επάγγελμά τους. Όταν, λοιπόν, το χάνουν, αισθάνονται σαν να έχουν χάσει τον άξονά τους, το κέντρο τους, την αίσθηση αξίας του εαυτού τους. Δεν είναι μόνο οικονομικό το θέμα της ανεργίας, δημιουργεί αισθήματα ντροπής, αχρηστίας, χαμηλής αυτοεκτίμησης, κι αυτά με τη σειρά τους οδηγούν στο θυμό, την επιθετικότητα, την καχυποψία, κι αυτά όλοι ξέρουμε πού οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια.

- Κάνεις ένα επάγγελμα που πλήττεται ανεπανόρθωτα κι όχι μόνο από την ανεργία. Τι πιστεύεις ότι μπορεί και πρέπει να γίνει για τον κλάδο σας;

Η τέχνη, σ' όλες τις εποχές τρέφεται από τα περισσεύματα της κοινωνίας, κι απ' αυτή την κοινωνία, σήμερα, δεν περισσεύει τίποτα για να μπορεί να πληρώνεται η τέχνη, όχι μόνο η δική μας και στα εικαστικά και στο χορό, παντού τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα. Επιπλέον, αυτός ο νεοελληνικός πολιτισμός, είναι φανερό ότι δεν θεωρεί την τέχνη βασικό αγαθό, απαραίτητο για την κοινωνία και τον άνθρωπο, οπότε είναι πια ελάχιστοι οι οργανισμοί που μπορούν να πληρώσουν τους καλλιτέχνες, να κάνουν τη δουλειά τους. Από την άλλη, όμως, η ιστορία του ανθρώπινου είδους, μας έχει δείξει ότι για τον άνθρωπο η τέχνη είναι απολύτως απαραίτητη, είναι δικλείδα για την ψυχική υγεία κι ακόμα περισσότερο στις δύσκολες εποχές. Φαίνεται, λοιπόν, ότι οι καλλιτέχνες σήμερα, καλούνται να πάρουν απόφαση να ζουν και να πεθαίνουν στην ψάθα ,ή να αναζητούν άλλους τρόπους οικονομικής επιβίωσης.

- Πώς βλέπεις τα όσα συμβαίνουν στον πολιτισμό τελευταία;

Ο πολιτισμός που παράγεται, ζει και μεγαλώνει στα υπόγεια, στα πατάρια, μέσα στις παρέες που είναι αποφασισμένες να υπάρξουν ό,τι και να γίνει, αυτός ο πολιτισμός που κινείται σιωπηλά, με χαμηλό προφίλ, δίνει και θα δίνει τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις.

- Ποια είναι η γνώμη σου για το κατέβασμα της παράστασης στο Εθνικό;

Δεν είδα την παράσταση, όχι ότι αυτό έχει καμιά σημασία, αλλά είναι εντυπωσιακή η μαζική δειλία που σαν επιδημία μας έχει προσβάλλει, αλλά και πόσο απειλητικός είναι, απ' ό,τι φαίνεται ο προβληματισμός και η διακίνηση των ιδεών. Σε ποια άλλη χώρα, σε ποια άλλη εποχή απαγορεύτηκε ο Καμύ; Πότε ξανακατέβηκε κακήν κακώς; Γιατί τον πήρε κι αυτόν η μπάλα.

- Επόμενα σχέδια….

Μετά την πρεμιέρα του ΚΑΖΙΜΙΡ ΚΑΙ ΚΑΡΟΛΙΝΑ, ξεκινάω πυρετωδώς να ετοιμάζω με δυο φίλες μου ένα καινούργιο μπαρ στο Κέντρο, γιατί με βλέπω στην ψάθα...


Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.