«ΨΗΛΑ ΑΠ' ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ» | ΚΡΙΤΙΚΗ


4.6/5 κατάταξη (70 ψήφοι)

          Από τους στυλοβάτες της αμερικανικής δραματουργίας της μεταπολεμικής γενιάς, ο βραβευμένος Άρθουρ Μίλλερ, στηλίτευσε το «αμερικανικό όνειρο» με τα έργα του, σκύβοντας, ωστόσο, με κατανόηση πάνω στους πάσχοντες (αντι)ήρωές του. Το εμβληματικό «ΨΗΛΑ ΑΠ' ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ» με δομή αρχαίας τραγωδίας, πραγματεύεται τις καταπιεσμένες επιθυμίες, την αφοσίωση, την τιμή, την προδοσία. Οι χαρακτήρες του είναι ταυτόχρονα θύτες και θύματα, κυνηγοί της ατομικής ελευθερίας και δέσμιοι των ωμών παθών τους. Οι ξεριζωμένοι Σικελοί μετανάστες της Αμερικής δρουν βάσει ενστίκτου και όχι λογικής. Η λύτρωση επέρχεται, μόνο, μέσω της αυτογνωσίας.
          Αμερική, Μπρούκλιν, δεκαετία του '50. Κεντρικό θέμα του έργου: το ανομολόγητο ερωτικό πάθος του Έντι Καρμπόνε για τη νεαρή ανιψιά της γυναίκας του. Ένα πάθος που πυροδοτεί την εσωτερική σύγκρουση που συγκλονίζει τον ήρωα και τελικά τον οδηγεί στην καταστροφή του.
          Ο σκηνοθέτης Γιώργος Νανούρης αναλαμβάνει τη μετάφραση, τη δραματουργική επεξεργασία, τους φωτισμούς, τη σκηνική και μουσική επιμέλεια και το «ΨΗΛΑ ΑΠ' ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ» μετουσιώνεται από ρεαλιστικό θέατρο σε ποιητική εικόνα με λιτές γραμμές, χωρίς να κραυγάζει. Διεισδύει στο απαιτητικό κείμενο του Μίλλερ και διαγράφει μία πορεία καταστροφικής κορύφωσης. Το γυμνό σκηνικό, αποτυπώνει το λιτό, σχεδόν άχρονο κουφάρι της ιστορίας, χωρίς να λειτουργεί ως τροχοπέδη. Απεναντίας, ενισχύει την φαντασία του θεατή. Το περιστρεφόμενο ρολόι στο κέντρο της σκηνής, εύστοχο σχόλιο, σαν μια απέλπιδα προσπάθεια να εγκλωβιστεί ο χρόνος υπέρ των ηρώων.
          Το φως και οι καπνοί, σαφώς δημιουργούν εντυπωσιακές εικόνες και δυνατές σκηνές, όμως είναι συνήθη εργαλεία, συνεχώς επαναλαμβανόμενα στα χέρια του σκηνοθέτη. Μήπως θα πρέπει να μετριαστούν μελλοντικά;
          Το ηχητικό τοπίο της συνθήκης ποντάρει στο συναίσθημα.
          Τα κοστούμια των Dante ακολουθούν την αισθητική της εποχής.
          Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης είναι ο σκληροτράχηλος «Έντυ Καρμπόνε», που ταλανίζεται απ' τον κρυφό, αλλά αγνό έρωτα για την ανιψιά του. Ο ερχομός του νεαρού μετανάστη, που φιλοξενεί ανυποψίαστα, χωρίς να προβλέπει τις μοιραίες επιπτώσεις, οδηγεί το φαινομενικά ευτυχισμένο σπιτικό του σε απρόσμενο όλεθρο. Είναι καθηλωτική η ερμηνεία του ηθοποιού, ο οποίος ζωγραφίζει με τις κατάλληλες αποχρώσεις τις εσωτερικές στιβάδες ενός σπαραχτικού ήρωα σε υπαρξιακό τέλμα.
          Η Ιωάννα Παππά υποδύεται την «Μπέατρις», την παραμελημένη γυναίκα του Καρμπόνε, αλλά εγκλωβίζεται σε μια εκφραστικότητα με έντονη κινησιολογία.
          Η Ευγενία Ξυγκόρου είναι η «Κάθριν», που με το αλάθητο ένστικτο της αφυπνιζόμενης ενζενί, αντιλαμβάνεται ότι ο αγαπημένος της είναι το τέλειο αρσενικό και που κανένα ομόφυλο προδοτικό φιλί στο στόμα, δεν μπορεί να μειώσει τον ανδρισμό του.
          «Ροδόλφος» ο Μιχάλης Πανάδης σε ωραία υποκριτική στιγμή.
          Σωστός ο Δημήτρης Καπετανάκος, ευθυγραμμίζει το εσωτερικό του αδιέξοδο.
          Καθοριστικός στον διττό ρόλο του «Αφηγητή – Δικηγόρου Αλφιέρι», ο Δημήτρης Μαυρόπουλος, προσδίδει έντεχνα το μεταφυσικό στοιχείο της Νέμεσης.
          «ΨΗΛΑ ΑΠ' ΤΗ ΓΕΦΥΡΑ», μία παράσταση με ψυχογραφική και ποιητική ατμόσφαιρα. Μία υπαρξιακή τραγωδία για τον άνθρωπο, που συνθλίβεται κυριολεκτικά, παγιδευμένος στα γρανάζια της δικής του ουτοπίας.


Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.