• BUZZ
  • Άρθρο
  • ΕΙΔΑ ΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ 'ANTIGONÓN, UN CONTINGENTE ÉPICO' ΤΟΥ ROGELIO ORIZONDO
ΕΙΔΑ ΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ 'ANTIGONÓN, UN CONTINGENTE ÉPICO' ΤΟΥ ROGELIO ORIZONDO

ΕΙΔΑ ΤΗ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ 'ANTIGONÓN, UN CONTINGENTE ÉPICO' ΤΟΥ ROGELIO ORIZONDO


5.0/5 κατάταξη (2 ψήφοι)

Του Rogelio Orizondo
Σκηνοθεσια: Carlos Díaz

Under The Radar 2018, The Public Theater, Martinson Hall

Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2018

της Λητώς Τριανταφυλλίδου

 

Με πρόφαση τον μύθο της Αντιγόνης, το Teatro El Publico και ο Κουβανός σκηνοθέτης Carlos Díaz πραγματεύονται την φορτισμένη σχέση των νέων της χώρας τους σε σχέση με την ιστορία της Κούβας και τους ήρωες των επαναστάσεων της. Το έργο -σχεδόν ποίημα- υπογράφει ο νεαρός συγγραφέας Rogelio Orizondo.

Η παράσταση είχε μια επεισοδιακή δομή. Δυο γυναίκες ηθοποιοί εμφανίζονταν εναλλάξ με εκκεντρικά, προκλητικά -ίσως καρναβαλικά- κουστούμια και μας απηύθυναν μια ιδέα ιστορίας. Δυο γυμνοί άντρες κείτονταν στο βάθος της σκηνής. Η σχέση μεταξύ αυτών των αλλόκοτων ‘Αντιγόνων’ και των νεκρών αδελφών τους άλλαζαν από μονόλογο σε μονόλογο. Πιο κοντά σε Μαινάδες, παρά Αντιγόνες, εισβάλουν στην σκηνή ισορροπώντας σε πλατφόρμες και έρχονται να αποδομήσουν καθετί ηρωικό. Το αποτέλεσμα είναι ένα πολιτικό καμπαρέ, με έντονα drag στοιχεία, που εξερευνά τις συνέπειες ενός νόμου ή μιας ιδεολογίας στην ανθρώπινη κατάσταση. Οι πέντε ηθοποιοί δίνουν ερμηνείες για να προσβάλουν, με τις φωνές τους, τα γυμνά τους σώματα και μια ακραία σεξουαλική κινησιολογία. Όλα αυτά διαδραματίζονται μπροστά από μια βιντεοπροβολή αρχειακού δημοσιογραφικού υλικού, που επιβάλει έναν διάλογο μεταξύ σκηνής και ιστορίας.

 

Η παράσταση περιγράφει μια περίπλοκη σχέση μεταξύ πατρίδας και πολιτών. Μέσα από τους κατακερματισμένους μονολόγους προκύπτει ο εκφυλισμός των μεγάλων ιδεών και ηρώων της προηγούμενης γενιάς. Ο μύθος του Αντιγόνης παραμένει μόνο ως μια αναφορά κατά την διάρκεια του έργου. Συμπληρώνεται με άλλες αναφορές ηρώων της Κουβανικής επανάστασης. Ανάμεσα σε αυτές ξεχωρίζει ο José Martí, ο ποιητής που έγινε σύμβολο της επανάστασης της ανεξαρτησίας της Κούβας ενάντια στην Ισπανία. Κάποια στιγμή, ο συγγραφέας βρίσκει την Αντιγόνη του στο πρόσωπο του στρατιώτη Francisco “Panchito” Gómez Toro, ένα νεαρό αγόρι που έδωσε την ζωή του πολεμώντας μόνος του με μια Ισπανική φάλαγγα προκειμένου να υπερασπιστεί το πτώμα του στρατηγού του, General Antonio Maceo. Χρησιμοποιώντας αυτά τα ένδοξα παραδείγματα του παρελθόντος τους, οι ήρωες επί σκηνής επέμεναν να δείχνουν την άλλη πλευρά της θυσίας: τον πόνο, την πείνα, την εκπόρνευση και τον εξευτελισμό.

 

Mέσα από αυτές τις Αντιγόνες, σύγχρονες και παλιές, η παράσταση με άφησε μπερδεμένη. Ποιο είναι τελικά το πάθημα και ποιο το μάθημα;


Ετικέτες

International Theatre

Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.