Μια σύγχρονη, καλαίσθητη ανάγνωση του έργου, με συνέπεια, ουσία και αρμονία λόγου, έκφρασης, κίνησης.

          Μία παράσταση-ωδή στον ανθρωπισμό και την αξία του διαλόγου.

          Όταν η κωμωδία κατορθώνει να αφυπνίζει συνειδήσεις, τότε σίγουρα κάτι καλό συμβαίνει.

          Ο Θέμης Μουμουλίδης μολονότι καταπιάνεται τρίτη φορά με το συγκεκριμένο έργο, δεν κατάφερε  να δημιουργήσει κάτι  ενδιαφέρον. 

Οι τραγωδίες είθισται να κλυδωνίζουν το κοινό με τον μεστό τους λόγο, δίχως φλυαρία. Απαιτείται, όμως, σκηνοθετική ευθυκρισία, γνώση, αίσθηση ρυθμού, συνέπεια.

          Η Ανέζα δε ξεπούλησε τίποτα ποτέ. Και δε χαρίστηκε ποτέ σε κανέναν. Ούτε στον ίδιο της τον εαυτό.

          Τα ταξίδια, οι περιπέτειες, οι εξερευνήσεις, οι περιπλανήσεις τέλειωσαν. Καιρό τώρα, το αστραφτερό μυαλό της ζει σε κάποια αρχαία γειτονιά, από εκείνες που μικρή την πήγαιναν βόλτα οι γονείς της και που αγάπησε πολύ.

Πώς είναι να είσαι μαύρος σε μια σχέση με λευκό σύντροφο; Πώς θέματα φυλετικής εξουσίας επιβιώνουν στη σεξουαλική ζωή ενός ζευγαριού; Πώς επηρεάζει η ιστορία του κόσμου μια ερωτική σχέση;