Κριτική Onlytheater

Ωδή στον έρωτα και την ατομική ελευθερία

Απλά και ταπεινά συναντιούνται θεοί και άνθρωποι στον χώρο του θεάτρου για την πολυπόθητη μέθεξη.

Mία ευχάριστη, δροσερή κωμωδία, με καλοδουλεμένη σκηνοθετική γραμμή και ταλαντούχους ηθοποιούς.

Φεύγοντας, πάντως, από το θέατρο, έχεις την ανάγκη να κρατήσεις σφιχτά το χέρι του / της συντρόφου σου, αφού το έργο στοχεύει κατευθείαν στην καρδιά σου

Γνήσια κομεντί που κατάφερε να μεταλαμπαδεύσει τη μαγική αύρα του θεάτρου, έστω και μέσω της οθόνης του laptop μου.

Διψασμένος για θέατρο, αποφάσισα να δώσω μία ευκαιρία στο θεατρικό υποκατάστατο: το live-streaming

Θα θυμάμαι για πολύ καιρό την τελευταία σκηνή, «Μανούλα μου, είμαι αθώος».

Ένα ερωτικό τρίγωνο, στο ανεξερεύνητο σύμπαν του Πίντερ, προδίδει και προδίδεται, σε μία «ΠΡΟΔΟΣΙΑ» γεμάτη ένοχα μυστικά και σιωπές.

Ο θίασος, υποκριτικά ώριμος και αφοσιωμένος, σωματοποιεί τον λόγο και την έκφραση με τρόπο ακριβή. Τέσσερις άνδρες ηθοποιοί, χάρμα οφθαλμών, αποδίδουν τα μέγιστα στο μπεκετικό αριστούργημα.

Η παράσταση ξεχωρίζει για τη σύλληψη της ιδέας, την ευφυή υλοποίησή της και την άψογη αισθητική της.