«MISERY» | ΚΡΙΤΙΚΗ
- Ημερομηνία: Δευτέρα, 17/11/2025 22:57
Το «Misery» του Stephen King φωτογραφίζει το δράμα ενός διάσημου συγγραφέα, που διασώζεται σοβαρά τραυματισμένος, τυχαία από μία φανατική αναγνώστριά του μετά από ένα αυτοκινητικό ατύχημα, η οποία τον περιθάλπει στο σπίτι της . Σύντομα, όμως εκείνος διαπιστώνει ότι δεν είναι φιλοξενούμενος, αλλά όμηρος μιας ψυχικά διαταραγμένης και επικίνδυνης γυναίκας.
Ο Πωλ Σέλντον είναι ο αγαπημένος συγγραφέας της Άννι Γουίλκς, η οποία δηλώνει φανατική θαυμάστριά του, η Νο 1, για την ακρίβεια. Η πρώην νοσηλεύτρια, που ζει απομονωμένα, έχει εμμονή με τη Misery, τη μυθιστορηματική ηρωίδα των ρομαντικών μυθιστορημάτων που ο ίδιος έχει δημιουργήσει. Τώρα εκείνος βρίσκεται καθηλωμένος στο κρεβάτι μετά από το σοβαρό τροχαίο κατά τη διάρκεια μιας σφοδρής χιονοθύελλας. Η Άννι αναλαμβάνει όχι μόνο να του φροντίσει τα τραύματα, αλλά και να τον καθοδηγήσει στον σωστό, κατά τη γνώμη της, συγγραφικό δρόμο, όταν αντιλαμβάνεται ότι η λατρεμένη της Misery βρίσκει τον θάνατο στο τελευταίο του έργο και ότι ο Πωλ ετοιμάζεται να αλλάξει σελίδα στην καριέρα του. Εξοργίζεται και δείχνει ένα άλλο πρόσωπο, καθόλου αγγελικό. Τον εξαναγκάζει να κάψει το χειρόγραφο του καινούριου του βιβλίου και να γράψει για την Επιστροφή της Misery, που γίνεται best seller.
Ο Στίβεν Κινγκ με το «Misery» πλάθει ένα alter ego, στο οποίο εναποθέτει όλες τις φοβίες και τις ανασφάλειες που ταλανίζουν το καλλιτεχνικό του πνεύμα. Άραγε, μέχρι πού μπορούν να φτάσουν οι αξιώσεις του κοινού από έναν καλλιτέχνη;
Η παράσταση της Έλενας Καρακούλη, στην εύφορη μετάφραση του Αντώνη Γαλέου, είναι καλοστημένη κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού και δεν αρκείται στη μονοεπίπεδη ανάγνωση. Δημιουργεί ένα κλίμα εφιαλτικής καταδίκης για τον άτυχο συγγραφέα, ο οποίος πέφτει θύμα της παράνοιας, που εν μέρει με το έργο του συντηρεί και γιγαντώνει. Ο Σέλντον σκοντάφτει στις παγίδες του μυαλού του και, ίσως, αυτοτιμωρείται για την ύβρι του: θυσίασε το ταλέντο του και τις αξιώσεις του για δόξα και αναγνώριση, δημιουργώντας ένα σαθρό πλαίσιο συγγραφικής ευτέλειας, το οποίο, μέσω της ψυχασθενούς νοσοκόμας, τον καταδιώκει και τον υπερβαίνει.
Το «Misery» είναι ένα σχόλιο για τις εμμονές, τις σκοτεινές επιθυμίες, την εξουσία και την ανάγκη για δημιουργία. Το σκηνικό της Εύας Μανιδάκη, η μουσική του Θοδωρή Οικονόμου, οι φωτισμοί του Νίκου Βλασόπουλου, τα κοστούμια της Αλέγια Παπαγεωργίου και η κινησιολογία της Φαίδρας Σούτου είναι οργανικά στοιχεία της σκηνικής προσέγγισης ενός υπαρξιακού θρίλερ.
Η Φιλαρέτη Κομνηνού, ως «Άννι Γουίλκς», συνθέτει μία ακραία ψυχωτική περσόνα με ακρίβεια εκφράσεων και βλεμμάτων, αγγίζοντας το ερμηνευτικό της ζενίθ. Μία παρανοϊκή horror queen με πολλά προσωπεία, ικανή για το χειρότερο, που ταυτίζει την ζωή της με την ηρωίδα των βιβλίων του Σέλντον.
Ο Αναστάσης Ροϊλός σκιαγραφεί πειστικά το μαρτύριο και την αγωνία του γοητευτικού συγγραφέα «Πολ Σέλντον», που βρίσκεται στο έλεος της Νο 1 θαυμάστριάς του – μέγαιρας.
Ο Ευθύμης Χρήστου στον ρόλο του σερίφη της περιοχής, ο οποίος αναζητά τον χαμένο Πωλ που από πολλούς θεωρείται νεκρός, στέκεται αξιοπρεπώς συμπληρώνοντας το βασικό cast.
Το «Misery» είναι κλείσιμο του ματιού, αλλά και βουτιά στην ανθρώπινη άβυσσο.