• BUZZ
  • Συνέντευξη
  • ΚΙΡΚΗ ΚΑΡΑΛΗ: Η ΑΓΑΠΗ ΘΡΙΑΜΒΕΥΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΣΚΗΝΙΚΟ ΘΑΥΜΑΤΩΝ
ΚΙΡΚΗ ΚΑΡΑΛΗ: Η ΑΓΑΠΗ ΘΡΙΑΜΒΕΥΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΣΚΗΝΙΚΟ ΘΑΥΜΑΤΩΝ

ΚΙΡΚΗ ΚΑΡΑΛΗ: Η ΑΓΑΠΗ ΘΡΙΑΜΒΕΥΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΣΚΗΝΙΚΟ ΘΑΥΜΑΤΩΝ


5.0/5 κατάταξη (3 ψήφοι)

Ξεπεσμένοι αριστοκράτες και ηθοποιοί μπλέκονται σε ένα σκηνικό θαυμάτων…» εξηγεί η Κίρκη Καραλή μιλώντας μας για την παράσταση «Ο καιρός των Χρυσανθέμων», την οποία σκηνοθετεί, ενώ, μαζί με την Αλίνα Κοτσοβούλου, υπογράφει και τη θεατρική διασκευή. Βασισμένη στο ομότιτλο, βραβευμένο μυθιστόρημα του αξέχαστου Μάνου Ελευθερίου, η παράσταση ανεβαίνει στο Θέατρο Άλφα.Ιδέα, έως τις 21 Δεκεμβρίου, κάθε Δευτέρα και Παρασκευή στις 6 το απόγευμα [28ης Οκτωβρίου (Πατησίων) 37, Αθήνα].

Μιλήστε μας για την υπόθεση της παράστασης.

«Ο θίασος της Ευαγγελίας Παρασκευοπούλου -της μεγαλύτερης θεατρικής δόξας της εποχής της- καταφθάνει τον χειμώνα του 1896 στην Ερμούπολη, όπου πρόκειται να παρουσιάσει -μεταξύ άλλων- τη “Φαύστα” στο Θέατρο Απόλλων. Ο θίασος θα δειπνήσει στο μέγαρο των Πινά, μιας παλαιάς οικογένειας που έχει χάσει πια την αίγλη και τα πλούτη της. Ξεπεσμένοι αριστοκράτες και ηθοποιοί μπλέκονται σε ένα σκηνικό θαυμάτων, όπου μυστικά βγαίνουν στο φως, θεατρικά λόγια εκτοξεύονται σα βέλη,άριες ακούγονται για πρώτη φορά από το γραμμόφωνο και η αγάπη θριαμβεύει, μεταφέροντάς μας σε μια εποχή που έφυγε ανεπιστρεπτί».

Συστήστε μας τα κεντρικά πρόσωπα.

«Ο Άγγελος Πινάς, που χάνει τα πλούτη του και βαδίζει προς την καταστροφή. Η Ζενή Πινά, σύζυγός του, στα όρια της κατάθλιψης, μετά τον θάνατο του μικρού τους γιου. Η Μοσχάνθη Μαρκαδάκη, εφηβικός έρωτας του Πινά, πρώην πάμφτωχη, ζάπλουτη σήμερα. Η Βηθλεέμ Ευδαίμων, κάποτε φρόντιζε τη Μοσχάνθη και σήμερα φροντίζει τη Ζενή. Η Τερέζα και η Καρμέλα Γαδ, το υπηρετικό προσωπικό των Πινά - η πρώτη θα γίνει, όντως, κάποτε αγία. Η Ευαγγελία Παρασκευοπούλου - υπαρκτό πρόσωπο, που κάποτε την έλεγαν “Ελληνίδα Σάρα Μπερνάρ”. Ο μεγάλος σε ηλικία ηθοποιός Θανάσης Πατρίδης, που κοιμάται και ξυπνάει αγκαλιά με το χεράκι της νεκρής γυναίκας του. Ο φέρελπις ηθοποιός Γεώργιος Ιβάνωφ και η ενζενί Ρενάτα. Ο αναπληρωματικός ηθοποιός και λίγο…”οργάνωση παραγωγής” Δεληκατερίνης. Ο υποβολέας Νικάκης, που προσπαθεί να τους κουμαντάρει όλους. Ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ - ή μάλλον, το φάντασμά του. Και ο συγγραφέας του έργου που βλέπετε στη σκηνή».

Για το ανέβασμα, λάβατε και τις ευχές του αξέχαστου Μάνου Ελευθερίου.
Μιλήστε μας γι’ αυτό.

«Πρώτη, έλαβε τις ευχές η Αλίνα Κοτσοβούλου, που είχε την ιδέα να γίνει αυτό το βιβλίο παράσταση, πολυπρόσωπη, με ανάδειξη της εποχής και της ατμόσφαιράς της. Έπειτα, ένα πρωί, χτύπησε το τηλέφωνό μου από ένα άγνωστο νούμερο, το σήκωσα και μου είπε: “Καλησπέρα σας. Είμαι ο Μάνος Ελευθερίου”.
Ήταν λίγες μέρες αφότου είχα μιλήσει με την Αλίνα και στο τηλεφώνημα αυτό μ’ έπιασε δέος, σχεδόν τρόμος, παρότι γνωριζόμασταν. Φοβήθηκα πως θα ακούσω τις υποδείξεις του συγγραφέα για το πώς πρέπει να ανέβει το έργο του. Αντ’ αυτού, άκουσα φράσεις όπως: “χαρά στο κουράγιο σας ρε παιδάκι μου, τόσες σελίδες”, “τη Φαύστα του Βερναρδάκη να βάλετε μέσα άμα θέλετε, που είναι υπέροχη”, “θα σας στείλω ένα γράμμα που έχω βρει της Ευαγγελίας στον Ραγκαβή, αν σας αρέσει”, “να πατήσεις στο youtube να δεις τη Σάρα Μπερνάρ, τις εκφράσεις της”, “ό,τι χρειαστείτε να μου τηλεφωνείτε - πρωινές ώρες είναι καλύτερα”, “θα ψάξω να δω τι φωτογραφίες μπορεί να έχω που να σας ενδιαφέρουν”... Μου μιλούσε για ώρα με τόση έννοια, τόση φροντίδα, τόση θέληση να βοηθήσει σε κάτι που ένιωθε πως ήταν αδιανόητα δύσκολο. Ο τρόπος του έδινε έμπνευση και σε ξεκλείδωνε. Όταν κλείσαμε, είχα την αίσθηση πως είχα μιλήσει με τον άνθρωπο που θα είχε τη μεγαλύτερη αγωνία τη μέρα της πρεμιέρας και συγχρόνως μ’ αυτόν που θα χειροκροτούσε πρώτος πρώτος. Είχε κάτι πολύ παιδικό, και μαζί πάνσοφο, αυτή
η τελευταία μας συνομιλία».

Το έργο ανέβηκε πρώτη φορά στην Ερμούπολη, την πόλη που βρίσκεται στον πυρήνα του μυθιστορήματος,
τέλη του περασμένου Σεπτεμβρίου, στο εμβληματικό θέατρο «Απόλλων».
Λίγα λόγια σας για την πρεμιέρα της παράστασης;

«Σίγουρα είναι ανατριχιαστικό να λέει το έργο “Παρασκήνια Θεάτρου Απόλλων”, “Καμαρίνια”, “Σκηνή” και να βρίσκεσαι όντως εκεί, μιλώντας για πράγματα που πάνω κάτω συνέβησαν εκεί πριν εκατό χρόνια. Όπως είναι έντονο το να μιλάς στους Συριανούς για ιστορίες και πρόσωπα που εμμέσως γνωρίζουν και για ονοματεπώνυμα που τους είναι οικεία.
Το θέατρο, στις δύο παραστάσεις που κάναμε εκεί, ήταν γεμάτο, το χειροκρότημα θερμό και οι φίλοι του Ελευθερίου που βρέθηκαν εκεί και είδαν την παράσταση μας είπαν πως έσφυζε μέσα του η ιδιοσυγκρασία του συγγραφέα και μαζί όλες οι γλυκές εμμονές του. Εμείς, απ’ την πλευρά μας, νιώθαμε πολύ τυχεροί και χαρούμενοι που καταφέραμε να κάνουμε εκεί την πρεμιέρα μας και η κατάστασή μας έμοιαζε, σχεδόν, με πενθήμερη εκδρομή. Όμως, κάποιος έλειπε. Στα φανερά. Γιατί στα κρυφά, είχαμε όλη μια αίσθηση μεταφυσικής παρουσίας. Ίσως γιατί οι συγγραφείς κάνουν συμβόλαια με την αθανασία».

 

Γιώργος Κουλουβάρης
Ναυτεμπορική 26/11/2018


Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.