ΟΛΑ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ

ΟΛΑ ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ


5.0/5 rating 1 vote

Ο Πωλ Ζαχαριάδης είναι ο άτυχος πράκτορας Τιμοτέι, που καλείται να εξολοθρεύσει τις ΠΡΑΚΤΟΡΙΣΣΕΣ του Γ. Καλαβριανού, σε σκηνοθεσία Α. Ρεμούνδου στο Vault.

Οι ΠΡΑΚΤΟΡΙΣΣΕΣ τι προσπαθούν να κάνουν;

Και οι τρεις ανακαλούνται στη δράση από την Ζαµπίνε την Αρχηγό της Ακαδηµίας, µετά από πέντε χρόνια απραξίας, για να σώσουν τον πλανήτη από την σατανική παρανοϊκή δολοφόνο Λουκρητία, αγνώστων λοιπών στοιχείων, η οποία έχει απαγάγει τον Τσέχο επιστήµονα βιολόγο Κονσταντίν Κονσταντίνοβιτς για να του κλέψει το Επιδηµικό Κρυπτοσπορίδιο, το πιο γνωστό θανατηφόρο βακτήριο, που εµφανίστηκε ποτέ στον πλανήτη και να το πουλήσει στην Κινέζικη µαφία…Τελικά καταφέρνουν να σώσουν τον κόσµο; .. Η συνέχεια επί σκηνής…

Μπορεί ο κόσµος να σωθεί αλήθεια;

Ναι, πιστεύω ότι ο κόσµος µπορεί να σωθεί, αν και εφόσον αγαπήσουµε ο ένας τον άλλον…Δύσκολο ε; Κι όµως, πιστεύω πως δεν είναι και τόσο δύσκολο να συµβεί, τελικά… Ξέρετε, το Εγώ που είναι πολύ ισχυρό µέσα µας, λέει: «Πρέπει να συµβεί εκείνο ή το άλλο για να γίνω ευτυχισµένος, για να είµαι καλά». Το Πνεύµα από την άλλη µεριά λέει: «Είµαι ήδη καλά και ευτυχισµένος γι’ αυτό και θα συµβούν εκείνο και το άλλο…» Αυτή είναι η διαφορά, αυτό είναι το κλικ… και πιστεύω ότι σε αυτό το σωτήριο κλικ θα βοηθήσει η Τέχνη και οι υπηρέτες της…Οι υπηρέτες της, οι καλλιτέχνες, όχι οι καριερίστες, προσέξτε µε, αλλά οι αληθινοί καλλιτέχνες! Αυτό το λέω γιατί η Τέχνη, όπως και η Αγάπη, θέλει αυταπάρνηση! Η Τέχνη σου, όπως και η αληθινή Αγάπη, δεν γνωρίζουν το Εγώ. Οι αληθινοί καλλιτέχνες ίσως ξέρουν καλύτερα από τον καθένα λοιπόν, την έννοια της αυταπάρνησης και κατά κάποιο τρόπο το διδάσκουν αυτό στους άλλους... Και φυσικά µόνο αν απαρνηθούµε το Εγώ µας και προτάξουµε το Πνεύµα, που είναι και ο πραγµατικός µας Ανώτερος Εαυτός, θα υπάρξει Αγάπη, άρα και σωτηρία στον κόσµο! Θα συµβεί, αργά ή γρήγορα η ανθρωπότητα είναι προορισµένη να εξελιχθεί, να προοδεύσει µέσω της Αγάπης, και να σωθεί!

Μιλήστε µας για το δικό σας ρόλο. Γιατί έχει το όνοµα ενός σαµπουάν;

Ο Τιµοτέι είναι ο «σκλάβος» πράκτορας της σατανικής Λουκρητίας, η οποία τον στέλνει να εξοντώσει τις Πρακτόρισσες! Είναι ικανότατος, αλλά ολίγον…«άτυχος», µου θυµίζει τον επιθεωρητή Κλουζώ µερικές φορές, ειδικά µε τις εξαιρετικές του µεταµφιέσεις, στην προσπάθεια του να προσεγγίσει τις αντιπάλους του, για να τις κατατροπώσει! Τώρα για το όνοµα του θα σας γελάσω…πρέπει να ρωτήσετε τον συγγραφέα κύριο Γιάννη Καλαβριανό, εγώ δεν τον έχω συναντήσει ακόµα για να τον ρωτήσω και προτιµώ να σκέφτοµαι ότι ο τύπος είναι απλά για τα κλάµατα, όπως όταν σου µπαίνει σαµπουάν στα µάτια, µόνο που βέβαια εδώ κανείς γελάει µαζί του και µε ταπαθήµατά του! Α, και είναι και κρυφά ερωτευµένος µε την αφέντρα του…

Το έργο µοιάζει µε ταινία δράσης. Αυτό τι σηµαίνει για ένα ηθοποιό; Έχετε σκηνές action;

Είναι ακριβώς αυτό, µια θεατρική παράσταση σαν ταινία δράσης, µόνο που είναι κωµωδία! Αυτό σηµαίνει ατελείωτες ώρες προβών, ακρίβεια κινήσεων και πολύ καλή φυσική κατάσταση για να αντέχει κανείς όλααυτά! Οι σκηνές µου, όπως και των περισσοτέρων µας στην παράσταση , είναι σκηνές action εντός και…εκτός σκηνής, για να προλαβαίνω και όλες αυτές τις γρήγορες και ολοκληρωτικές µεταφιέσεις…

Τι σας κέντρισε στο συγκεκριμένο ρόλο;

Ότι είναι πολύ αστείος ο καηµένος, όλο την παθαίνει στην προσπάθειά του να ικανοποιήσει την αφέντρα του… Στις µεταµφιέσεις του, για να µην τον καταλάβουν οι Πρακτόρισσες, εκτός από ρούχα αλλάζει και προσωπικότητα, φωνή κλπ…Αυτό κι αν είναι πρόκληση για έναν ηθοποιό. Φυσικά ένας κωµικός ρόλος από µόνος του, είναι πάντα µια πρόκληση, είναι πολύ δύσκολο να κάνεις τον θεατή να γελάσει µε την ψυχήτου. Σαν τραγουδιστής της όπερας, που είναι η άλλη µου ιδιότητα, στο δικό µου φωνητικό ρεπερτόριο, δεν έχω συχνά την ευκαιρία να ερµηνεύσω κωµικούς ρόλους, πέραν ορισµένων λίγων εξαιρέσεων, γι’ αυτό και µου άρεσε πολύ η ιδέα όταν µου πρότεινε το έργο αυτό ο σκηνοθέτης µας και πολύ φίλος Αυγουστίνος Ρεµούνδος. ∆έχτηκα την πρόταση αµέσως κα µετά άρχισα να σκέφτοµαι ότι την έχω άσχηµα… Είναι δύσκολος ρόλος, αλλά είναι και σκέτη απόλαυση ο Τιµοτέι µου...

Τι άλλο θα κάνετε το χειµώνα;

Εκτός από τις ΠΡΑΚΤΟΡΙΣΣΕΣ που παίζονται ήδη κάθε Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 18:00 συµµετέχω και πάλι στο Vault, στην επανάληψη της περσινής πολύ επιτυχηµένης παράστασης του έργου του Παναγιώτη Μπρατάκου ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΦΟΝΩΝ, σε σκηνοθεσία ∆ηµήτρη Καρατζιά, µε δύο συγκλονιστικούς µονολόγους: Ο πρώτος είναι «Το αγόρι της διπλανής πόρτας» που είναι µια σπαρακτική εξοµολόγηση ενός νεαρού οµοφυλόφιλου, µε το οµώνυµο τραγούδι του οποίου ο συνθέτης της µουσικής της παράστασης Μάνος Αντωνιάδης, απέσπασε το βραβείο πρωτότυπης µουσικής στα φετινά Queer Theatre Awards της Αθήνας και που παρουσιάστηκε στην τελετή απονοµής στο Θέατρο Βικτώρια, τον περασµένο Ιούνιο!
Ο δεύτερος είναι ο «Μπάτµαν» που είναι η τραγική διήγηση ενός νέου που κάποτε ήταν «Σούπερ Ήρωας» και που αφιερώνοντας τη ζωή του υπέρ των αδυνάτων κατέληξε από τα πυρά ενός ρατσιστή δολοφόνου, καθηλωµένος για πάντα σε αναπηρική πολυθρόνα! Και οι δυο µονόλογοι, είναι ίσως από τα πιο δύσκολα πράγµατα που έχω κάνει ποτέ στο θέατρο πρόζας…ελπίζω να το κάνω καλά, προσπαθώ πολύ! Η παράσταση θα παίζεται κάθε ∆ευτέρα και Τρίτη και η πρεµιέρα θα ανακοινωθεί πολύ σύντοµα! Επίσης στις 19 και 26 Νοεµβρίου στις 21:00 θα εµφανιστώ στο Αγγέλων Βήµα σε ένα Ρεσιτάλ Κλασσικού Γαλλικού Τραγουδιου (Chansons Mélodies) µε τίτλο “d’ Art etd’ Amour” µε έργα των Debussy, Massenet, Koechlin, Gounod, Bachelet, Saint-Saëns, Duparc, FauréChausson κ.α. σε ποίηση των Bourget, de Banville, Hugo, Adenis, Lahor, Verlaine, Gautier, Silveste κ.α.που περιγράφουν λυρικά την πορεία και τα βιώµατα του ανθρώπου µέσα από τον έρωτα! Πραγµατικά, συγκλονιστική µουσική, είµαι πολύ τυχερός που θα ερµηνεύσω τέτοια αριστουργήµατα. Στο πιάνο θα είναι ο Άρης Γραικούσης. Ακόμη τον Δεκέμβρη που μας έρχεται θα πρωταγωνιστήσω στην διάσημη οπερέτα του Φραντς Λέχαρ "Η Εύθυμη Χήρα" στον ρόλο του Βαρώνου Μίρκο Ζέτα, σε σκηνοθεσία του Βασίλη Νικολαΐδη και μουσική διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη που θα παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Αυτά προς το παρόν και βλέπουμε."

Πώς βλέπετε σήµερα την κατάσταση στο θέατρο γενικά και ειδικά για τους ηθοποιούς;

Η κατάσταση στην Ελλάδα είναι πλέον σε όλους τους τοµείς πολύ δύσκολη! Ο κόσµος υποφέρει αγωνιά και το µεγαλύτερο µέρος του ελληνικού λαού, δεν ζει σωστά, απλά επιβιώνει. Κατά συνέπεια ένας από τους τοµείς που πλήττεται, είναι και ο χώρος της τέχνης, του Θεάτρου, του Λυρικού Θεάτρου, του κινηµατογράφου κλπ και φυσικά οι άνθρωποί τους στο σύνολό τους! Η κατάσταση για τους ηθοποιούς συγκεκριµένα, βέβαια, ήταν πάντα δύσκολη. Πάντα θεωρούνταν, ας πούµε, διασκεδαστές και κατά κάποιον τρόπο όχι εργαζόµενοι, άρα πολλοί πιστεύουν και ότι δεν θα έπρεπε να αµείβονται ανάλογα µε την προσφορά τους! Πέραν µερικών εξαιρέσεων, οι ηθοποιοί ζουν σε οικονοµική στέρηση δυσανάλογη της καλλιτεχνικής τους προσφοράς και η ανεργία ήταν πάντα στο λεξιλόγιο τους, πολύ πριν την οικονοµική κρίση και αυτό είναι άδικο. Η ζωή και η δουλειά του ηθοποιού, είναι σκληρή και δύσκολη και το ότι αυτοί οι άνθρωποι προσφέρουν χαρά, ελπίδα και φως ενάντια στον ζόφο της εποχής µας θα έπρεπε να αµείβεται σωστά, αν µπορεί να αµειφθεί δηλαδή, ποτέ σωστά µια τέτοια δουλειά… Από την άλλη στην Ελλάδα η τέχνη θεωρείται συνήθως πολυτέλεια! Ελπίζω όµως, ότι αργά ή γρήγορα, θα ανακαλύψουµε ότι χωρίς τέχνη δεν υπάρχει φως και χωρίς φως δεν υπάρχει ζωή! Επειδή όµως είµαι από τη φύση µου αισιόδοξος άνθρωπος, πιστεύω ότι η κρίση γεννάει και ελπίδα. Συνεχώς ξεπηδούν µικρές οµάδες καλλιτεχνών που κάνουν µικρές ηρωικά φιλόδοξες και άξιες παραγωγές όπερας και θεάτρου πρόζας, σε µικρούς εναλλακτικούς χώρους, µέσα στους οποίους βρίσκουν ευκαιρία έκφρασηςεκτός των τειχών παλαιότεροι καταξιωµένοι, αλλά και νέοι ταλαντούχοι συνάδελφοι και αυτό είναι πολύελπιδοφόρο! Ας ελπίσουµε…

Ένα µεγάλο σας όνειρο;

Ωραίο πράγµα τα όνειρα. ∆εν θα σας πω πολλά…Στο «Ονειρόδραµα» του ο Στρίµπεργκ βάζει στο στόµα της Κόρης του Θεού, την φράση: «Πατέρα, πόσος πόνος και δυστυχία για τους ανθρώπους…». Για το µέλλον του κόσµου, αυτό ονειρεύοµαι, συµπόνια και να στερέψουν τα δάκρυα της ανθρωπότητας.Προσωπικά είµαι ολιγαρκής. Είµαι ευχαριστηµένος και ευγνώµων µε όσα και για όσα έχω. Έχω την οικογένειά µου, τον σύντροφό µου, τους φίλους µου, την τέχνη µου. Θέλω µόνο να είναι όλοι καλά και κοντά µου. Για µένα ονειρεύοµαι µόνο αγάπη, βλέπετε τυχαίνει να πιστεύω, πως όλα τα άλλα εξαρτώνται από αυτήν…


Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.