• BUZZ
  • Κριτική άλλων ΜΜΕ
  • 'Ο ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΣΕΤΣΟΥΑΝ'. ΜΙΑ ΜΑΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΕ ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ
'Ο ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΣΕΤΣΟΥΑΝ'. ΜΙΑ ΜΑΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΕ ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ

'Ο ΚΑΛΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ ΣΕΤΣΟΥΑΝ'. ΜΙΑ ΜΑΓΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΕ ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΟΤΕΙΝΑ


5.0/5 rating 1 vote

Γράφει η Ντίνα Καρρά στο kallitexnes.gr


Τα Σαββατόβραδα επιτάσσουν παραστάσεις ευφάνταστες και ουσιώδεις, χειροποίητες και αληθινές με ηθοποιούς που ξεχειλίζουν από διάχυτο ταλέντο και ασίγαστη φλόγα, που τολμούν, γοητεύουν, πάλλονται, συγκινούν και ποιούν την τέχνη τους στο έπακρον. Ομολογώ ότι ανακάλυψα όλα αυτά τα στοιχεία συγκεντρωμένα στη σκηνή του θεάτρου «Θησείον», ένα ιδιαίτερο θέατρο για τις τέχνες. «Ο Καλός άνθρωπος του Σετσουάν», το πιο ανθρώπινο πόνημα του μαρξιστή συγγραφέα Μπέρτολτ Μπρεχτ ζωντανεύει υπό την σκέπη της καλλιτεχνικής εταιρείας «Μυθωδία» σε μετάφραση-σκηνοθεσία του φερέλπιδος Νικορέστη Χανιωτάκη, καταλυτική μουσική του αξεπέραστου Βασίλη Παπακωνσταντίνου και με εκλεκτούς ηθοποιούς στους εμβληματικούς ρόλους.
«Ο Καλός άνθρωπος του Σετσουάν» φαντάζει σαν μία μαγική ιστορία σε χρόνια σκοτεινά, σαν ένα απελπισμένο τραγούδι γεμάτο πονηριά και χιούμορ για τον «κακό» άνθρωπο, τον αναγκασμένο από την φτώχεια και την άγνοια και για τον «καλό» άνθρωπο, που φορώντας μια μάσκα κακού μπορεί να επιζήσει σε τούτο τον άθλιο και διεφθαρμένο κόσμο. Είναι το παλιό, στοχαστικό κινέζικο παραμύθι, που με τρόπο αλληγορικό κάνει το δικό του ειρωνικό σχόλιο γύρω από την ανθρώπινη φύση που πάλλεται μεταξύ καλού και κακού, συναισθήματος και λογικής, ατομικά «θέλω» και κοινωνικά «πρέπει». Είναι η ποιητική παραβολή που θίγει την εξουσία, την θρησκεία, την φτώχεια, τον ρατσισμό, τον έρωτα, την μητρότητα και οδηγεί στην αποκαθήλωση των αγίων φτωχών, που δρουν παράλληλα ως θύτες και ως θύματα.

Ο εννιαμελής θίασος είναι άρρηκτα δεμένος μεταξύ του και ακροβατεί επιδέξια σε τεντωμένο σχοινί επί δυόμισι ώρες. Όλοι οι ηθοποιοί είναι ισάξιοι υποκριτικά, σαν γνήσιοι θεατρίνοι που ανταποκρίνονται με σθένος και πάθος στην μεγάλη τούτη πρόκληση και πραγματικά είναι χάρμα οφθαλμών, τόσο στις διασκεδαστικές, όσο και στις τραγικές στιγμές τους.

Λίγα λόγια για το έργο:
Το παραμύθι ξεκινά… τρυφερό, σαρκαστικό, γεμάτο χρώματα και εκπλήξεις! Τρεις πληρεξούσιοι Θεοί κατεβαίνουν στη Γη, αναζητώντας έστω κι έναν καλό άνθρωπο που να ζει με αξιοπρέπεια για να εφησυχαστούν και να επιστρέψουν στα ουράνια υπουργεία τους ευχαριστημένοι πως όλα εξακολουθούν να είναι καλά σ΄ αυτόν τον πλανήτη. Δεν βρίσκουν κανέναν και εξουθενωμένοι φτάνουν σε μια μικρή επαρχεία της Κίνας, στο Σετσουάν. Εκεί, με τη βοήθεια του νερουλά Βαγκ, θα διανυκτερεύσουν στο σπίτι μιας καλοκάγαθης και ευγενικής πόρνης που λέγεται Σεν Τε. Εκείνη ανταμείβεται από τους θεούς μ΄ ένα υπέρογκο χρηματικό ποσό για την φιλοξενία της, το οποίο χρησιμοποιεί για την αγορά ενός καπνοπωλείου. Η χαρά της είναι τόσο μεγάλη, αλλά δυστυχώς δεν θα κρατήσει για πολύ. Η ανιδιοτελής καλοσύνη της καταπατείται συνεχώς από τους «εκμεταλλευτές» φίλους της που δράττοντας την ευκαιρία, ορμούν σαν πεινασμένα ζώα. Ακόμα και ο έρωτάς της για τον νεαρό αεροπόρο Σουν, που θα έπρεπε στα χέρια της να είναι ζωτικό όργανο ελευθερίας, καταντάει βάναυσος και διαρκώς αναρωτιέται η Σεν Τε…«Πώς μπορεί να είναι κανείς καλός, όταν όλα γύρω του είναι τόσο ακριβά;». Φτάνει η στιγμή, που η αθώα πόρνη θα αποκτήσει συνείδηση του αγώνα για την επιβίωση και θα μεταλλαχτεί στον κακό, σκληρό και άκαρδο ξάδελφο Σουί Τα.

Ο χαρισματικός σκηνοθέτης Νικορέστης Χανιωτάκης με φρέσκια οπτική γωνία αποδεσμεύει το κείμενο από το στυγνό μπρεχτικό μουσειακό πρίσμα και ωθεί τους ηθοποιούς σε πιο ελεύθερα μονοπάτια, όπου το χιούμορ διαδέχεται τον προβληματισμό και η ειρωνεία τη συγκίνηση, πάντα όμως με ουσία και σεβασμό.

Η κριτική μας:
Στο ιδιαίτερο θέατρο «Θησείον» βίωσα μία συναρπαστική παράσταση, ένα όνειρο μέσα στο όνειρο, από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο. Ένα παραμύθι με αρχή, μέση και ανοιχτό φινάλε, όπου ο συγγραφέας πασχίζει να φωτίσει και να κινητοποιήσει τη λογική του θεατή μέσω κριτικής σκέψης και ερευνητικού βλέμματος, ώστε να βρει ο ίδιος την λύση. Ο χαρισματικός σκηνοθέτης Νικορέστης Χανιωτάκης μας χαρίζει μία διαυγή μετάφραση ενός ευφυούς κειμένου και μας παρουσιάζει μία μοντέρνα, παιγνιώδη, ευφάνταστη, ποιητική, καλλιτεχνική πρόταση με απροσδόκητο χιούμορ, συγκίνηση και αφοπλιστική τρυφερότητα, επενδύοντας περισσότερο στην «παραμυθένια» ελαφρότητα της αφήγησης. Με φρέσκια οπτική γωνία αποδεσμεύει το κείμενο από το στυγνό μπρεχτικό μουσειακό πρίσμα και ωθεί τους ηθοποιούς σε πιο ελεύθερα μονοπάτια, όπου το χιούμορ διαδέχεται τον προβληματισμό και η ειρωνεία τη συγκίνηση, πάντα όμως με ουσία και σεβασμό. Δίνει έντονο ρυθμό και παλμό, ώστε να ξεδιπλώνονται μπροστά μας διαδοχικές σκηνικές δράσεις με έντονα μηνύματα και πολλαπλούς ρόλους.

Τα λιτά, ευέλικτα σκηνικά και κοστούμια της Άννας Μαχαιριανάκη με τους εύστοχους φωτισμούς του Χριστίνας Θανασούλα δημιουργούν την κατάλληλη κάθε φορά ατμόσφαιρα. Ο σπουδαίος Βασίλης Παπακωνσταντίνου γράφει καταλυτικές μουσικές και λυρικά τραγούδια γεμάτα συναίσθημα και ευαισθησία σε συνεργασία με την Μαριλένα Παναγιωτοπούλου, που συνυπογράφει τους εξαίσιους στίχους και την δραματολογική συνεργασία, συνηγορώντας στην αναζωογόνηση του έργου.

Ο εννιαμελής θίασος είναι άρρηκτα δεμένος μεταξύ του και ακροβατεί επιδέξια σε τεντωμένο σχοινί επί δυόμισι ώρες. Όλοι οι ηθοποιοί είναι ισάξιοι υποκριτικά, σαν γνήσιοι θεατρίνοι που ανταποκρίνονται με σθένος και πάθος στην μεγάλη τούτη πρόκληση και πραγματικά είναι χάρμα οφθαλμών, τόσο στις διασκεδαστικές, όσο και στις τραγικές στιγμές τους. Μαγικός ο τρόπος που κινούνται, τραγουδούν και παίζουν μουσικά όργανα ζωντανά, πλάθουν εικόνες, δημιουργούν καιρικά φαινόμενα, συστέλλονται και διαστέλλονται εσωτερικά, συγκινούν, πάσχουν, αλληλεπιδρούν με τους θεατές, μπλέκοντας αριστοτεχνικά το παρελθόν με το παρόν. Οι μεταμφιέσεις τους από ρόλο σε ρόλο γίνονται φωναχτά και δεν μας επιτρέπουν στιγμή να αφεθούμε στην ψευδαίσθηση του θεατρικού δρώμενου, όντας παθητικοί καταναλωτές και ευσυγκίνητοι δέκτες ενός εύπεπτου θεάματος.

Ειδική μνεία στην μοναδική Πέγκυ Τρικαλιώτη, που με γεμάτη ενέργεια και δύναμη ξεχωρίζει στον απαιτητικό διττό της ρόλο. Όσο μικρούλα είναι σε μέγεθος, τόσο τιτανοτεράστια είναι σε υποκριτικό σφρίγος. Ως Σεν Τε καταφέρνει να συγκεντρώσει όλη την αθωότητα και την καλοσύνη του κόσμου και ως ξάδελφος Σουί Τα, μεταμορφώνεται σ΄ έναν πειστικά αδίστακτο προστάτη με πομπώδη αυτοπεποίθηση, που με το εξωτερικό του κέλυφος εσωκλείει τον πραγματικό σπαραγμό της νεαρής πόρνης. Απίστευτη πραγματικά!

Δίπλα της στέκει με απόλυτη χημεία ο εξαιρετικά ταλαντούχος και όμορφος Κωνσταντίνος Ασπιώτης ως αεροπόρος Σουν, που εκμεταλλεύεται την αγάπη της Σεν Τε για να πραγματοποιήσει το όνειρό του. Ήθελα πάρα πολύ να του δώσω ένα χέρι ξύλο!

Η μεγάλη κυρία του θεάτρου Λήδα Πρωτοψάλτη ως Μι Τσου περιφέρεται ως ήρεμη δύναμη, προσφέροντας άπλετο γέλιο με την τσαχπινιά της.

Οι υπόλοιποι ηθοποιοί: Γεράσιμος Σκαφίδας, Κωνσταντίνος Κάππας, Μπέτυ Αποστόλου, Γιάννης Καλατζόπουλος, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος και Βαλέρια Δημητριάδου εντυπωσιάζουν με τις άρτιες και καλοδουλεμένες πολλαπλές ερμηνείες τους, συντελώντας στο άριστο αποτέλεσμα. Είναι οι καλοί, οι κακοί, οι πονηροί, οι αγαθοί, οι εκμεταλλευτές κάτοικοι του Σετσουάν, που ποδοπατούν την ευγενική φύση της Σεν Τε και βρίσκουν τελικά τον «μάστορά» τους από τον Σουί Τα. Εξαιρετικοί όλοι τους, που επιβεβαιώνεται από το ένθερμο χειροκρότημα του κοινού στο τέλος της παράστασης.

Αν μετά από όλα αυτά τα ασύλληπτα, δεν επαναστατούμε… στην πόλη βάλτε μια φωτιά, καλύτερα στις φλόγες να καούμε…ο Μπρεχτ πρότεινε, ο θίασος μίλησε και ο θεατής έκρινε. Το αποτέλεσμα συναρπαστικό! Δείτε το…

Ειδική μνεία στην μοναδική Πέγκυ Τρικαλιώτη, που με γεμάτη ενέργεια και δύναμη ξεχωρίζει στον απαιτητικό διττό της ρόλο. Όσο μικρούλα είναι σε μέγεθος, τόσο τιτανοτεράστια είναι σε υποκριτικό σφρίγος.

Ταυτότητα παράστασης:
Συντελεστές:
Μετάφραση-σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης
Δραματολογική συνεργασία-στίχοι: Μαριλένα Παναγιωτοπούλου
Σκηνικά-κοστούμια: Άννα Μαχαιριανάκη
Πρωτότυπη μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
Βοηθός σκηνοθέτη: Τόνια Καζάκου
Οργάνωση και διεύθυνση παραγωγής: Αναστασία Γεωργοπούλου
Βοηθός παραγωγής: Έμα Μαυρέλη

Ημέρες-ώρες παραστάσεων:
Από Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2018 έως 27 Ιανουαρίου 2019, κάθε:
Τέταρτη-19:00
Πέμπτη-21:15
Παρασκευή-21:15
Σάββατο-19:00
Κυριακή-19:00

*Επιπλέον παραστάσεις:
Τρίτη 25 Δεκεμβρίου-21:15
Τρίτη 1 Ιανουαρίου-21:15

Διάρκεια:
120 λεπτά (με διάλειμμα).

Τιμές εισιτηρίων:
Τέταρτη & Πέμπτη:
Κανονικό: 16 ευρώ
Μειωμένο (φοιτητές, μαθητές, εκπαιδευτικοί, συνταξιούχοι): 12 ευρώ
ΟΑΕΔ: 10 ευρώ

Παρασκευή–Σάββατο–Κυριακή:
Κανονικό: 18 ευρώ
Μειωμένο (φοιτητές, μαθητές, εκπαιδευτικοί, συνταξιούχοι): 14 ευρώ
ΟΑΕΔ: 10 ευρώ

Ειδική τιμή προπώλησης: 14 ευρώ (έως την προηγούμενη ημέρα κάθε παράστασης).

Πωλήσεις:
-«Θησείον, ένα θέατρο για τις τέχνες»
Τουρναβίτου 7, Αθήνα (Ψυρρή).
Στο ταμείο του θεάτρου 18:00-21:00 (ανοικτό μόνο τις ημέρες των παραστάσεων).

–Ticket Services
Online: https://www.ticketservices.gr/event/o-kalos-anthropos-tou-se tsouan-theatro-thiseion

Tηλεφωνικά: 210-7234567
Eκδοτήριο: Πανεπιστημίου 39-Στοά Πεσμαζόγλου.

–Public
Online: http://tickets.public.gr/event/o-kalos-anthropos-tou-setsoua n-theatro-thiseion

Από όλα τα καταστήματα Public.

Τηλεφωνικές κρατήσεις:
Από Δευτέρα έως Παρασκευή, από τις 10:00 έως τις 17:00 στο τηλέφωνο 210-3255444.

Πρόσβαση:
«Θησείον, ένα θέατρο για τις τέχνες».
Τουρναβίτου 7, Αθήνα (Ψυρρή).
Ηλεκτρικός σιδηρόδρομος: Σταθμός «Θησείο».
Μετρό: Γραμμή 3, Στάση «Μοναστηράκι».


Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.