«ΑΝΤΙΓΟΝΗ» | ΚΡΙΤΙΚΗ (09/2025)
- Ημερομηνία: Κυριακή, 07/09/2025 21:03
Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά πράγματα για το έργο. Διότι, η «Αντιγόνη» του Σοφοκλή -που αποτελεί κορύφωση της αρχαίας και της παγκόσμιας δραματουργίας- είναι από τα δημοφιλέστερα και πιο γνωστά δράματα. Όπως και η ανθρώπινη μορφή της Αντιγόνης, σύμβολο συμπόνιας και αυτοθυσίας, είναι από τις πλέον οικείες στο κοινό, όλων των εποχών. Ο άνθρωπος δεν παύει ποτέ να θαυμάζει τον ηθικό ηρωισμό, την πίστη σε αρχές, την αφοσίωση στο καθήκον.
Η απαγόρευση του άρχοντα Κρέοντα να δώσει άδεια ταφής και για τον έτερο αδερφό ("προδότη και εχθρό της πόλης") Πολυνείκη, ξετυλίγει το νήμα της πλοκής. Η Αντιγόνη διεκδικεί να θάψει τον Πολυνείκη, υπερασπιζόμενη το δίκαιο των νεκρών. Ορθώνει το ανάστημά της με παρρησία, για να φέρει εις πέρας μια ιερή αποστολή, με την βεβαιότητα ότι εκτελεί υπέρτατο καθήκον τόσο προς τον νεκρό Πολυνείκη όσο και προς τους Θεούς.
Ο βασιλιάς των Θηβών, υπερασπιζόμενος τη δύναμη του κράτους με την αλαζονεία της εξουσίας, θα φτάσει στην ύβρι και θα κατακρημνιστεί. Η Αντιγόνη είναι το «σκεύος εκλογής», με το οποίο οι θεοί θα δείξουν την ακατάλυτη δύναμη του ηθικού νόμου. Και η ίδια θα καταστραφεί, αλλά αντιστεκόμενη στην τυραννία και την κατάφωρη αδικία, και εν τέλει δικαιωμένη στη συνείδηση όλων.
Τρίτη και τυχερή αποδεικνύεται η φετινή σκηνοθετική προσέγγιση του Θέμη Μουμουλίδη, συγκριτικά με τις δύο προηγούμενες απόπειρές του. Η παράσταση «Αντιγόνη», σε μετάφραση Παναγιώτας Πανταζή, είναι τίμια στις προθέσεις της με ωραίο θίασο, σκηνική πυκνότητα και εσωτερική συνέπεια, δίχως υπερβολές. Το σκηνικό της Μικαέλας Λιακατά και τα κοστούμια της Βασιλικής Σύρμα είναι οργανικά στοιχεία της συνθήκης. Σκιεροί οι φωτισμοί του Νίκου Σωτηρόπουλου και ακμαία η μουσική επιμέλεια του Σταύρου Γασπαράτου. Η κίνηση της Πατρίσιας Απέργη είναι ευεργετική.
Ο θίασος είναι δυνατός υποκριτικά. Η «Αντιγόνη» της Λένας Παπαληγούρα διαγράφεται με ευαισθησία, μέτρο και εσωτερικό παλμό, κρατώντας καθάριο τον τραγικό τόνο. Ο Μελέτης Ηλίας σκιαγραφεί αδρά την πορεία του αλαζονικού κραταιού ηγέτη, «Κρέοντα». Θαυμάσιος ο Μιχάλης Οικονόμου στον ρόλο του τρομοκρατημένου «Φύλακα» και συγκινητικός ο Γιώργος Νούσης ως «Αίμων». Η Ιφιγένεια Καραμήτρου εντυπωσιάζει ως «Τειρεσίας», ο Θανάσης Δόβρης είναι σωστός ως «Πρώτος Πολίτης», η Λίλα Μπακλέση πείθει ως «Ισμήνη». Η Ιώβη Φραγκάτου («Άγγελος»), ο Βαγγέλης Σαλευρής («Εξάγγελος») και η Λένα Μποζάκη («Ευριδίκη») είναι αξιοπρεπείς στους ρόλους τους.
Μια γυναίκα μπροστά από την εποχή της, τελικά; Η παράσταση του Μουμουλίδη είναι ενδιαφέρουσα με θετικό πρόσημο.