«ΦΑΟΥΣΤ - ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ ΣΤΟ ΟΜΩΝΥΜΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΓΚΑΙΤΕ» | ΚΡΙΤΙΚΗ
- Ημερομηνία: Παρασκευή, 11/04/2025 21:52
Ο Φάουστ ξαπλωμένος στο ντιβάνι του ψυχαναλυτή του, φοβισμένος, μπερδεμένος και με σώμα κυρτό, εκλιπαρεί για μια σπίθα. Αναζητά εκείνο που θα τον συγκλονίσει συθέμελα, που θα φουντώσει τα μύχια της ψυχής του, που θα του δώσει την ώθηση να ζήσει πραγματικά, που θα τον σπρώξει ολοκληρωτικά στον έρωτα, κι ας συντριβεί εντέλει. Και ο ψυχολόγος Μεφιστοφελής θα γίνει ο συνοδοιπόρος στην υπαρξιακή Οδύσσεια του ήρωα. Είναι αυτός που θα αναλάβει να τον συμφιλιώσει με τον εαυτό του, που θα τον βοηθήσει μέσω της ψυχανάλυσης να ελευθερωθεί από όλες τις ηθικές αγκιστρώσεις και να αναλάβει το συναίσθημά του, που θα τον σπρώξει στην ελευθερία, ώστε να πάψει να παραμένει αδρανής κι αμέτοχος στη ζωή. Γίνεται ο καθρέφτης των κρυφών επιθυμιών και της διαρκούς αμφιθυμίας του Φάουστ μπροστά στο ανοίκειο. Κι έτσι θα περιπλανηθεί «στων ενοχών το χαλασμένο Καρναβάλι», ωσότου καταλήξει στην αγκαλιά της αγαπημένης του Μαργαρίτας. Γιατί η αγάπη είναι, τελικά, το μόνο γιατρικό στα σκοτάδια του…
Είναι γνωστός ο μύθος του επιτυχημένου επιστήμονα Φάουστ, ο οποίος δυσαρεστημένος από τη ζωή του, κάνει μια συμφωνία με τον Διάβολο, ανταλλάσσοντας την ψυχή του με απεριόριστη γνώση και κοσμικές απολαύσεις. Το όνομά του είναι συνυφασμένο με τη θυσία πνευματικών αξιών για την απόκτηση κύρους, δύναμης, γνώσης, υλικών αγαθών.
Η διασκευή του Άρη Μπινιάρη, σε μετάφραση του Ιωάννη Θεοδωρακόπουλου, είναι μαγική με ψυχολογικές αποχρώσεις και κωμικά στοιχεία! Άρτια από κάθε άποψη! Μια ευφυής, παραληρηματική μυσταγωγία, με το απόκοσμο ορμώμενο από το υποσυνείδητο του Φάουστ. Αντλώντας έμπνευση από τον Γκαίτε, τον Μάρλοου, τον Φρόιντ, τον Γιουνγκ, σκιαγραφεί τα πιο αρχέγονα ένστικτα και αγωνίες της ανθρώπινης ύπαρξης με γερά ταρακουνήματα. Ο Φάουστ του είναι τόσο οικείος. Ένας σύγχρονος άνθρωπος με συγκρούσεις και ηθικά διλήμματα, ένας μονήρης άνδρας, παραδομένος στους «δαίμονές» του, που διστάζει να εκτεθεί στον κόσμο, φοβάται να αφεθεί και να ερωτευθεί.
Η παράσταση είναι ζωντανή και άρτια ενορχηστρωμένη με άψογη σκηνική όψη (σκηνικά-κοστούμια - μάσκες Πάρι Μέξη), ευρηματικές χορογραφίες (Φαίδρας Νταϊόγλου) στα όρια της ένθεης μανίας, δεξιοτεχνικά φώτα (Στέλλας Κάλτσου). Ειδικά, η μουσική του Τζέφ Βάγγερ, που ... συμπρωταγωνιστεί, χτυπά στα σωθικά: συνοδεύει, συμπορεύεται, τονίζει, παρασύρει, δίνοντας ρυθμό, ένταση και ξέφρενη ροή καρναβαλιού.
Ο θίασος πολυπληθής, άρρηκτα δεμένος και συντονισμένος στο σκηνοθετικό όραμα. Ο Μιχάλης Βαλάσογλου, ως «Φάουστ», αποδεικνύεται εύγλωττος και δυνατός υποκριτικά. Εξαιρετικός ο Άρης Νινίκας στον ρόλο του «Μεφιστοφελή» και γοητευτική η Νάντια Κατσούρα ως «Μαργαρίτα». Πληθωρική, ως «Μάγισσα», η Ιωάννα Μαυρέα, ευθύβολη η Κωνσταντίνα Τάκαλου, ως «Κορυφαίος Φόβος», πειστικός ο Μπάμπης Γαλιατσάτος. Αλλά και οι υπόλοιποι ηθοποιοί (Στέλιος Ιακωβίδης, Ηλέκτρα Καρτάνου, Μάριος Κρητικόπουλος, Μαριάννα Μαθιά, Μαρία Μαντά, Λένα Μποζάκη, Βασίλης Παπαδόπουλος, Στέφανος Πίττας, Αλεξάνδρα Χασάνι, Γιλμάζ Χουσμέν) βάζουν ψυχή και πάθος στην ερεβώδη διαδρομή του ήρωα.
Δεν θα μπορούσα να φανταστώ κάτι λιγότερο από αυτό που είδα και ένιωσα στη Σκηνή Τσίλλερ του Εθνικού Θεάτρου. Οι παραστάσεις του Μπινιάρη ανεβάζουν τον πήχη ολοένα και πιο ψηλά κάθε φορά. Έχουν έμπνευση, φαντασία, τόλμη, μελέτη, λεπτομερή δουλειά. Τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη του. Και το «ΦΑΟΥΣΤ» είναι μια συνθήκη εξαιρετικά φωτεινή, παρά τη «μαυρίλα» του θέματος. Ένας οπτικό-μουσικός κυκλώνας που χάνεσαι στη δίνη του…