«ΣΤΗΝ ΕΞΟΧΗ» | ΚΡΙΤΙΚΗ
- Ημερομηνία: Παρασκευή, 31/10/2025 23:50
H Κορίν και ο Ρίτσαρντ, ένα ευκατάστατο νεαρό παντρεμένο ζευγάρι, εγκαταλείπει τη ζωή στην πόλη, αναζητώντας τη δική του Εδέμ στην αγγλική εξοχή. Το μέρος φαντάζει ιδανικό για τα παιδιά τους, όλα κυλούν φαινομενικά γαλήνια, μέχρι τη στιγμή που ο άντρας, γιατρός στο επάγγελμα, θα φέρει στο σπίτι τους, τη Ρεβέκκα, μία όμορφη και αρκετά νεότερη κοπέλα που μάζεψε από τον δρόμο, σε κωματώδη κατάσταση. Η Κορίν ανακρίνει τον Ρίτσαρντ με ειρωνικό τρόπο, ώστε να «ψαρέψει» τον λόγο της πράξης του. Ο Μόρις, συνάδελφος του Ρίτσαρντ, αν και απών από τη σκηνή, είναι το πρόσωπο - κλειδί σε καίριες στιγμές της ιστορίας. Ένα κουβάρι μυστικών και αποκαλύψεων ξετυλίγεται, ο εφιάλτης έχει ήδη ξεκινήσει…
Άραγε, η φυγή υποδεικνύει δύναμη ή αδυναμία; Μπορεί κάποιος να υποκριθεί την αγάπη; Το παρελθόν μπορεί να ξεχαστεί, όταν είναι γεμάτο ψέμα και προδοσία;
Το έργο του Βρετανού συγγραφέα Μάρτιν Κριμπ «Στην Εξοχή» είναι ένα λεπτοφυές ψυχολογικό θρίλερ, κρυπτογραφικό, με πιντερικές αποχρώσεις που εστιάζει στον εγκλεισμό των διαπροσωπικών σχέσεων, στα ανθρώπινα υπαρξιακά και κοινωνικά αδιέξοδα. Οι διάλογοι των προσώπων εγκιβωτίζουν μία παράξενη ένταση και μία ακαθόριστη απειλή. Τα τρία πρόσωπα, αποκομμένα από τον έξω κόσμο και αδύναμα να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα από την πνιγηρή τους θέση, αντιδρούν σπασμωδικά με αμφίσημες συμπεριφορές. Ο τόπος δεν τους χωράει, αναζητούν διαρκώς έξοδο διαφυγής. Κρύβουν την αλήθεια με ευφάνταστες δικαιολογίες, ψέματα και υπεκφυγές.
Η ζωή στην εξοχή θα έπρεπε να είναι ήρεμη και σταθερή για το ζευγάρι, μα κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί. Η συμβίωσή τους έχει φτάσει σε τέλμα. Πίστεψαν ότι αν μετακομίσουν, όλα θα διορθωθούν. Όμως, καμία εξοχή δεν μπορεί να σώσει τον «φυγά» από την αλήθεια, αν πρώτα δεν έχει σωθεί η ψυχή του γιατί οι δαίμονες θα τον ακολουθούν, όπου κι αν βρεθεί.
Η παράσταση της Αικατερίνης Παπαγεωργίου, στη μετάφραση της Παναγιώτα Πανταζή ξεκινά ρεαλιστικά, αλλά στην πορεία «λοξεύει» επικίνδυνα, αναδεικνύοντας εικαστικά την συμβολική διάσταση του κειμένου, εκείνη της διανοητικής διαφυγής. Το δίπατο σπίτι της Μαρίας Φιλίππου με τις ονειρικές φωτοσκιάσεις του Αλέκου Αναστασίου μεταμορφώνεται από οικογενειακή εστία, σε φυλακή, ακολουθώντας το ψυχολογικό δράμα των προσώπων. Οι ήρωες συγκρούονται διαρκώς, βαδίζοντας στο άγνωστο, με έξοχη σωματικότητα χάριν στην Χρυσηίδα Λιατζιβίρη. Όσα δεν λέγονται δια στόματος, ειπώνονται δια της σωματικής οδού. Η μουσική του Διαμαντή Διαμαντίδη είναι ταιριαστή στο σύνολο.
Οι τρεις ηθοποιοί με υποκριτική δεινότητα και έντονο το σωματικό στοιχείο δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Ο Μιχάλης Βαλάσογλου, η Κίττυ Παϊταζόγλου και η Μαρία Κυρώζη βουτούν στα βαθιά σε ένα αβέβαιο παιχνίδι με γρίφους, χωρίς νικητές και ηττημένους.
Είπες· «Θα πάω σ’ άλλη γη, θα πάω σ’ άλλη θάλασσα. Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.» (Κ. Π. Καβάφης). Δυσνόητο και απόκρυφο το έργο του Κριμπ, αλλά κάτι μας ψιθυρίζει…