ΑΙΑΣ

homebig: ΑΙΑΣ
afisa: ΑΙΑΣ

  • Σύνοψη

    Η αρχαία τραγωδία «Αίας» του Σοφοκλή , σε σκηνοθεσία Χρήστου Σουγάρη, μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε στον πρώτο κύκλο παραστάσεων και τις εξαιρετικές κριτικές που απέσπασε, μεταφέρεται στην κάτω σκηνή στο «Από Μηχανής Θέατρο», από την Τετάρτη 11 Οκτωβρίου για 12 μόνο παραστάσεις.

    Διάρκεια: 90’ χωρίς διάλειμμα

    Πότε

    Πρεμιέρα: Τετάρτη, 11 Οκτώβριος 2017 21:00
    Τετάρτη: 21:00
    Πέμπτη: 21:00
    Τελευταία παράσταση: Πέμπτη, 25 Ιανουάριος 2018

    Πού

    Εισιτήρια

    Τιμή εισιτηρίου: Γενική Είσοδος: 12 € | Φοιτητικό, ανέργων: 8 € | Ατέλειες ηθοποιών: 5 € | Ειδικές τιμές για σχολεία κατόπιν επικοινωνίας
    Προπώληση εισιτηρίων:

    www.viva.gr

    Κριτική Κοινού

    0.0/5 κατάταξη (0 ψήφοι)
  • «Η βία που μας προστατεύει, μετατρέπεται σε βία που μας απειλεί»

    Σ’ ένα ερημικό τοπίο, η πόλις αντικαθίσταται από το στρατό. Ο ίδιος ο Αίαντας θα μπορούσε να εκπροσωπεί αυτή την πόλη. Την πόλη που ζει με την πλάνη ότι μπορεί να είναι αυτάρκης. Ένας εμφύλιος. Ο σύμμαχος γίνεται εχθρός.

    Την τραγική πτώση του ήρωα ακολουθεί η πολιτική, με τη μορφή της διαμάχης και της εξισορρόπησης. Μια πολιτική εξουσία ανίκανη να λειτουργήσει για το καλό του συνόλου. Αποτυχημένη και πλήρως διεφθαρμένη.

    Ο εχθρός δεν κρύβεται πίσω από τείχη. Κοιμάται δίπλα μας. Η βρώμα που αναδύεται από το αίμα των σκοτωμένων ζώων, σηματοδοτεί τη στοιχειώδη έλλειψη ευγνωμοσύνης, του συνόλου απέναντι στο άτομο.

    Τα διαμελισμένα κορμιά τους υποδηλώνουν τον σπαραγμό, τη σήψη αυτής της κοινωνίας, αλλά και την αδυναμία του ατόμου να ενεργήσει για το καλό του συνόλου. Κανένας θεός δε θα μας βγάλει απ’ αυτό το τέλμα. Ίσως μόνο ένας τρίτος δρόμος ως εναλλακτική. Μια εναλλακτική για την οποία σημασία δεν έχουν οι «ανταγωνιστικές» αλλά οι «συναγωνιστικές» αρετές. Ένας προσανατολισμός προς τη συμβίωση.

  • Διανομή

    Αθηνά: Νίκη Σερέτη
    Οδυσσέας: Σεραφείμ Ράδης
    Αίας: Χριστόδουλος Στυλιανού
    Τέκμησσα: Ελεάνα Γεωργούλη
    Άγγελος: Βασιλης Σαμούρκας
    Τεύκρος: Αλέξανδρος Τούντας
    Μενέλαος: Μιχάλης Μουλακάκης
    Αγαμέμνων: Παναγιώτης Μαρίνος
    Ευρυσάκης: Ορέστης Πετούα-Άρης Παναγιώτου
    Ναύτες: Παναγιώτης Μαρίνος, Βασιλης Σαμούρκας, Μιχάλης Μουλακάκης, Αλέξανδρος Τούντας, Σεραφείμ Ράδης
  • Συντελεστές

    Συγγραφέας: ΣΟΦΟΚΛΗΣ
    Σκηνοθέτης: ΣΟΥΓΑΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
    Φωτισμός: ΤΡΟΥΠΑΚΗΣ ΑΡΗΣ

    Μετάφραση: ΕΝ ΚΥΚΛΩ
    Δραματουργική επεξεργασία: ΣΟΥΓΑΡΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ - ΚΟΥΤΣΟΧΕΡΙΤΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
    Επιστημονικός Σύμβουλος: ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΜΕΝΕΛΑΟΣ- ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ
    Κείμενο παράστασης: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ-ΣΓΟΥΡΟΥ ΝΙΚΗ ΚΑΙ ΘΙΑΣΟΣ
    Βοηθοί σκηνοθέτη: ΚΟΥΤΣΟΧΕΡΙΤΗ ΚΑΤΕΡΙΝΑ - ΑΠΑΤΣΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ
    Βοηθοί Σκηνογράφων-Ενδυματολόγων: ΤΟΥΡΒΑ ΔΩΡΑ - ΚΟΤΙΔΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ
    Φωτογραφίες: ΠΟΥΛΗΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ - ΒΟΥΤΣΙΝΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

    Παραγωγή:

    Έως ΑΜΚΕ

    Προβολή - Επικοινωνία:

    Άντζυ Νομικού

  • Κριτικές

    «Αυτό είναι το μεγαλύτερο προσόν της σκηνοθεσίας του Χρήστου Σουγάρη, που είδαμε πρόσφατα στον κλειστό χώρο του θεάτρου Θησείο: στοχεύει πέρα από τη συμπτωματολογία της «νόσου», και δίνει το έργο ως σύγχρονη πολιτική τραγωδία, της άμετρης δύναμης και τυφλής αλαζονείας των κρατούντων, που διέρχεται από την παραφροσύνη και την αυτοκαταστροφή, χωρίς να φθάνει στην τραγική εξιλέωση. Σύγχρονη και συνάμα διαχρονική, κάτι που γινόταν εμφανέστερο από το μεικτό της ύφος, ισορροπημένα παραδοσιακό και νεωτερικό, μέσα από εναλλασσόμενες, θολές αναμνήσεις παιδικών, ονειρικών εικόνων και έναν ρεαλιστικό, κώδικα «ενήλικων» πραγματικών, χαραγμένων χειρονομιών ή εκφράσεων» (Λέανδρος Πολενάκης, avgi.gr)

    Οπως οι συμβολισμοί που ανακάλυψε πίσω από το – εντυπωσιακά φωτισμένο στην παράστασή του – κείμενο στον «Αίαντα» του Σοφοκλή (μόλις τελείωσε, για φέτος μόνον ελπίζουμε, στο Θησείον) ο Χρήστος Σουγάρης [βοηθός και του Στάθη Λιβαθινούστον «Βασιλιά Ληρ» και δημιουργός ενός εξαιρετικού – φωτισμένου εντυπωσιακά ως προς το κείμενο – πανκ «Δον Ζουάν» του Μολιέρου στο Faust (από τις καλύτερες παραστάσεις της περυσινής σεζόν, κατά τον γράφοντα)]: «Ο εχθρός δεν κρύβεται πίσω από τείχη. Κοιμάται δίπλα μας. Η βρώμα που αναδίδεται από το αίμα των σκοτωμένων – από τον Αίαντα – ζώων, σηματοδοτεί τη στοιχειώδη έλλειψη ευγνωμοσύνης του συνόλου απέναντι στο άτομο», υποδηλώνοντας «τον σπαραγμό και τη σήψη της κοινωνίας, αλλά και την αδυναμία του ατόμου να ενεργήσει για το καλό του συνόλου». Μαθήματα από τους τραγικούς για το δεινό σήμερα… (Παύλος Ηλ. Αγιαννίδης, tanea.gr)

    «Ο σκηνοθέτης Χρήστος Σουγάρης ανέβασε το έργο σε συνθήκη κλειστού θεάτρου, χρησιμοποιώντας με ευστοχία διάφορα σκηνοθετικά ευρήματα και κατάφερε να φέρει μια αρχαία τραγωδία στο σήμερα, σχολιάζοντας έτσι την σήψη της κοινωνίας μας.» (Αναστασία Βαϊτσοπούλου, popaganda.gr)

    «Η παράσταση που σκηνοθέτησε ο Χρήστος Σουγάρης στο θέατρο Θησείον είναι μία παράσταση λιτή, αλλά συγκλονιστική, που αποκαθηλώνει τον ήρωα από το βάθρο του μεγαλείου της εξουσίας και δίδει βάρος στο μεγαλείο της ψυχής του. Μέσα σε 90 ανατριχιαστικά λεπτά, όπου ακόμη κι η ανάσα μπορεί να διαρρήξει τη ματωμένα θολή ατμόσφαιρα που οδηγεί στο αναπόφευκτο, ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με ό,τι συνιστά για αυτόν τιμή, με τον ίδιο του τον εαυτό και την προσωπική του αντοχή. Η παράσταση, σε συνθήκη κλειστού θεάτρου, σέβεται τον δημιουργό και τον θεατή, ο οποίος συμμετέχει στο έργο, ταυτίζεται με τον Αίαντα, την Τέκμησσα, τον Τεύκρο, τον χορό των Σαλαμινίων ναυτών. Η σκηνοθεσία είναι ευρηματική, ενεργά παρούσα σε κάθε στιγμή της παράστασης, περιπλέκεται δημιουργικά με την κάθε κίνηση, τον κάθε λόγο και διάλογο, οδηγώντας σταδιακά στην κορύφωση τουδράματος.» (Λία Τσεκούρα, www.artharbour.gr)

     

  • Buzz Παράστασης

Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.