ΑΝΥΠΟΦΟΡΑ ΜΑΓΙΚΟΣ
- Ημερομηνία: Κυριακή, 14/01/2018 19:00
"Θα υπάρχω ως μακρινή ανάμνηση, ως μια γνωριμία που προσέφερε ευκαιρία για κρίσεις, συγκρίσεις και παραδείγματα προς αποφυγήν. Ένας συμπαθής εφιάλτης! Ο Χορν -θα λες- Θεός σχωρέστον, ήταν υποφερτός, ανυπόφορος!".
Έτσι έλεγε, λίγο πριν το τέλος.
Πόσο τυχερή που έζησα τρία απογεύματα δίπλα του, συζητώντας για ό,τι μπορείς να φανταστείς! Γέλια, εξομολογήσεις, ξαφνικές μελαγχολίες, αφορισμοί, αναμνήσεις, αποκαλύψεις κι ύστερα καφέδες, φαγητό και τσιγάρο, πολύ τσιγάρο. Είδα ολοζώντανα μπροστά μου το πώς δίνεται μέγεθος και ποίηση στις ώρες, τι σημαίνει στην πράξη η λέξη σαγήνη.
Μιλούσε και λες, πως από μέσα του έβγαιναν συννεφένια αερικά και κάθονταν μαζί μας στο σαλόνι, ο Ντον Ζουάν, ο Ερρίκος ο Δ', ο Άμλετ, ο Τίμων ο Αθηναίος κι ο αγαπημένος του Τρελλός από τη "Δωδεκάτη Νύχτα"...
Πίστευε πως "το επάγγελμα του ηθοποιού είναι το πιο ερημικό, εφήμερο. Πως όλοι οι εκτελεστές είναι φευγαλέοι".
Ό,τι κρατάω από εκείνα τα τρία απογεύματα μαζί του, είναι η πεποίθηση ότι ήταν μάγος. Αφού μπορούσε να μεταμορφώνει το συμβατικό ψέμα της τέχνης σε αλήθεια της ζωής, ήταν μάγος.
Αφού γνώριζε τη μέθοδο της συναρπαστικής συνύπαρξης του ενστίκτου με την τεχνική, του αισθήματος με την σκέψη και της αναπαράστασης με την ενσάρκωση, ήταν μάγος. Και ποιητής.
"Τα χρόνια που πέρασαν δεν μου έμαθαν τίποτε", έλεγε. "Η ζωή είναι ένα τίποτε. Ούτε με δίδαξαν κάτι. Τα ίδια σφάλματα που έκανα μικρός, κάνω και τώρα."
Δε βρίσκω επίλογο.
Θυμάμαι που έλεγε: "Τα λόγια που δεν μπορείς ν' αρθρώσεις, μοιάζουν πλούσια όταν δεν ηχούν". Αυτό.
REAL NEWS 14/1/2018