ΕΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΡΙΤΣΟΥ
- Ημερομηνία: Κυριακή, 13/03/2016 10:05
Ο Βασίλης Νικολαΐδης γράφει για την "αιρετική" ΙΣΜΗΝΗ και για το παραλήρημα μιας μοναχικής γυναίκας, που υπήρξε πάντα, θεατής της Ιστορίας.
Η ΙΣΜΗΝΗ είναι μέρος της συλλογής «Τέταρτη Διάσταση» (1956-1972) του Γιάννη Ρίτσου. Όπως και οι περισσότεροι από τους μονολόγους της συλλογής, η «Ισμήνη» αναφέρεται σε ένα από τα δευτερεύοντα πρόσωπα του αρχαίου δράματος.
Είναι το παραλήρημα μιας μοναχικής γυναίκας, που υπήρξε πάντα θεατής της Ιστορίας.
Αδελφή της Αντιγόνης, εκ διαμέτρου αντίθετη, σαν χαρακτήρας, από εκείνη, ποτέ δεν μπόρεσε να ικανοποιήσει τη φύση της, παρά τις προσπάθειές της. Θάφτηκε ζωντανή, μαζί με τους ίσκιους όλων των επιφανών νεκρών της φαμίλιας της, θύμα της άγριας μοίρας τους.
Το έργο του Ρίτσου παρουσιάζει, με έξοχα ποιητική γλώσσα, την ύστατη προσπάθειά της να ζήσει. Κάνει ό,τι μπορεί για να ανατρέψει τα δεδομένα που την έχουν στοιχειώσει, αλλά ουσιαστικά είναι παροπλισμένη, καταδικασμένη να ακολουθήσει κι εκείνη, έστω και χωρίς την ουσιαστική της θέληση, το πεπρωμένο της…
Αυτήν την απεγνωσμένη προσπάθεια, αυτήν την δραματική πορεία προς την αποδοχή του τέλους, φιλοδοξεί να παρακολουθήσει η παράστασή μας στο Θέατρο "Φούρνος", προσπαθώντας να μείνει απολύτως συνεπής στο πολυδαίδαλο, βαθύτατα πολιτικό, όσο κι ανθρώπινο, συγκλονιστικά θεατρικό κείμενο του Ρίτσου.
Με τους συνεργάτες μου, αισθάνομαι τυχερός που σε μια εποχή τέτοιας πνευματικής ένδειας όπως η τρέχουσα, έχουμε ακόμα την πολυτέλεια να ασχολούμαστε με τέτοιας ποιότητας αντικείμενο.