Η ΠΡΩΤΗ ΜΟΥ ΣΚΗΝΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ. ΝΙΚΟΣ ΨΑΡΡΑΣ
- Ημερομηνία: Τρίτη, 03/05/2016 19:38
Η πρώτη μου επαγγελματική εμπειρία ήταν στον "Μάκβεθ", με τον θίασο του Γιώργου Κιμούλη, τα Χριστούγεννα του 1994. Είχα τελειώσει το Κρατικό Θέατρο τον Ιούνιο. Όταν κατέβηκα στην Αθήνα, δεν ήξερα να πάω από την Ομόνοια στο Σύνταγμα, για να καταλάβεις. Έμαθα, λοιπόν, για μια οντισιόν, που θα έκανε ένας Άγγλος σκηνοθέτης, ο Andrew Visnevski, που θα σκηνοθετούσε τον "Μάκβεθ". Λέω πώς μπορεί να μπει κάποιος στη λίστα για τη συγκεκριμένη οντισιόν; Μου απαντούν ότι δεν μπορεί γιατί η οντισιόν είναι κλειστή κ.τ.λ.
Τέλος πάντων, εγώ θρασύτατος, πρωί πρωί, πήγα στην οντισιόν. Εκεί, συνάντησα έναν συνάδερφο που ήταν υπεύθυνος για την οντισιόν, ο οποίος μου λέει "δεν είσαι στη λίστα, δεν μπορεί να σε δει". Του λέω "εγώ δεν ξέρω πώς μπαίνεις σ' αυτήν την λίστα, είμαι από χωριό και επειδή δεν έχω κανέναν να με βάλει, θα μπω μόνος μου". Εκείνος επέμενε ότι δεν γίνεται, αλλά κι εγώ δεν υποχωρούσα. Με τα πολλά, πέρασα στην αίθουσα, λέω "συγγνώμη, δεν υπάρχει το όνομά μου στη λίστα. Τέλειωσα φέτος τη σχολή. Έχω έρθει μόλις Αθήνα και θα ήθελα να με δείτε". Μου λέει "Ok. Tι θα μας παρουσιάσεις;" "Έναν μονόλογο από τον "Καλιγούλα" του Καμύ, που είχα παίξει στις εξετάσεις μου", απαντώ. Όταν τέλειωσα τον μονόλογο, άκουσα τα εξής: "Είσαι καλός. Εμένα μου κάνεις. Μπορεί να χρειαστεί να κάνεις πολλά πράγματα σ' αυτή την παραγωγή". Η δική μου η απάντηση ήταν ξεκάθαρη: "Εγώ θέλω δουλειά"!
Οι μέρες περνούσαν, έπιασα, εν τω μεταξύ, δουλειά σ' ένα μπαρ, στο Κολωνάκι, που μόλις είχε ανοίξει, ως μπάρμαν. Δεν είχα καν τηλέφωνο. Στο βιογραφικό, που είχα αφήσει στο θέατρο, είχα σημειώσει το τηλέφωνο του μπαρ. Την ημέρα των εγκαινίων, χτυπάει το τηλέφωνο. "Γεια σας, είμαστε από το Θέατρο Καρέζη. Σας τηλεφωνούμε για να έρθετε αύριο στην πρόβα. Είστε στον θίασο κι έχουμε ανάγνωση". Οπότε δούλεψα για πρώτη και τελευταία φορά σ' εκείνο το μπαρ. Την επόμενη, ξεκίνησα με έναν υπέροχο θίασο. Ο Κιμούλης και η Καρυοφυλλιά έκαναν το κεντρικό ζευγάρι, ήταν επίσης η Αντιγόνη Γλυκοφρύδη, ο Νίκος Γαρουφάλλου, ο Ανδρέας Ζησιμάτος, πολύς κόσμος. 25 Δεκεμβρίου έγινε πρεμέρα. Παίξαμε για ένα τρίμηνο περίπου, μέχρι τον Μάρτη. Ήταν μια χρονιά που δε θα ξεχάσω με τίποτα.