Κ. ΒΑΣΑΡΔΑΝΗΣ: ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΟΙ 'ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ' ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ;
- Ημερομηνία: Τετάρτη, 25/04/2018 15:06
Όλο και πιο συχνά ακούω συναδέλφους να λένε, πως δεν ενδιαφέρονται για ρόλους κι έργα, αλλά για συνεργασίες με ανθρώπους.
Δεν το πολυκαταλαβαίνω. Τα έργα συνηθίζεται πια να λέγεται είναι αφορμές. Όχι. Τα έργα είναι η αιτία. Δεν είναι η αφορμή. Τα έργα και οι ρόλοι είναι ορυχεία κι ο ηθοποιός που αγαπάει τη δουλειά του ενδιαφέρεται για τα μεταλλεύματα κι όχι τόσο για το με ποιον θα σκάψουν παρέα.
Αλήθεια είναι ότι γίνεται μια καλύτερη παράσταση με καλούς παίκτες. Αλλά αφ' ενός ποιος είμαι εγώ που θα κρίνω τον άλλον;
Αφ' ετέρου αν υποθέσουμε ότι ο άλλος δεν παίζει καλά , ως γνωστόν σχέση αναπτύσσεται και μεταξύ αταίριαστων...(Πάντα υπήρξα λίγο καχύποπτος απέναντι στο "μιλάμε την ίδια γλώσσα". Αστο και λίγο ασυνεννόητο ...)
Αυτό που φαίνεται σεμνό, ότι δλδ δεν τολμάω να πω ότι θέλω να παίξω ρόλους, στην ουσία είναι αρκετά επηρμένο διότι υποτιμά την πρωτοκαθεδρία του συγγραφέα και ανάγει σε προτεραιότητα την παρέα. Τις περίφημες "συναντήσεις με ανθρώπους".
Μα συναντιέμαι και σε ένα πάρτυ, σε ένα σπίτι ή στο κρεβάτι μου.
Εδώ ήρθαμε να ασχοληθούμε με μια τέχνη. "Συναντιόμαστε" με την ιδιότητα των ηθοποιών.
Αν έχω να μοιραστώ κάτι με τον συνάδελφό μου είναι η χαρά του καλού έργου κι όχι κάπως να συνομιλήσουν λίγο οι ψυχές μας...Αν συνομιλήσουν καλώς έχει, αλλά δεν είναι ο σκοπός.
[Περιττό να πω ότι σε όλες αυτές τις φράσεις εξυπακούεται το "κατά τη γνώμη μου".]
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΣΑΡΔΑΝΗΣ