ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ
- Ημερομηνία: Τρίτη, 08/03/2016 09:18
Αναμετρήθηκε με τρεις σημαντικούς ρόλους, σε σπουδαία κείμενα- τον Τρελό από τον «Βασιλιά Ληρ» του Σαίξπηρ που είδαμε σε σκηνοθεσία του Τ. Παντούρ, τον «Ρήσο» του Ευριπίδη σε σκηνοθεσία Κ. Ευαγγελάτου και το «Α-Ω- Ακατανόμαστος», του Μπέκετ σε σκηνοθεσία δική του.
Τη δική του σκηνοθεσία δυστυχώς δεν πρόλαβα να τη δω, όμως στις άλλες δυο παραστάσεις ο Αργύρης Παντζάρας απέδειξε ότι η νέα γενιά μπορεί να έχει βάθος και ουσία, όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να την ευνουχίσουν και να την καταδικάσουν στην επιφάνεια. Γιατί οι ερμηνείες του, κόντρα στο ρεύμα της εποχής, που θέλει να απλουστεύει τα πάντα και να τα στριμώχνει στα δικά της μέτρα, είχαν την πρόθεση να φτάσουν στο ύψος των μεγάλων κειμένων. Μια πρόθεση που ο νεαρός ηθοποιός με πάθος και αξιοζήλευτη πειθαρχία κατάφερε να κάνει και πραγματικότητα.
Είχα καιρό να δω έναν τόσο νέο άνθρωπο να καταδύεται με θάρρος σε βάθη και περιοχές απροσπέλαστες, αντιστεκόμενος στις σύγχρονες «τάσεις» που αποθεώνουν τις «εξυπνάδες» και να δοκιμάζει να ανυψωθεί, όπως οφείλει η θεατρική πράξη, αλλά και η τέχνη εν γένει.
Ναι, υπάρχουν ταλέντα σήμερα, όπως πάντα άλλωστε, οι προθέσεις είναι σπάνιες. Σύμπτωμα των καιρών μάλλον… Όμως ο Πανταζάρας έκανε την εξαίρεση.
Ιδιαίτερα συγκινητικός και ειλικρινής κατά την παράδοση του βραβείου, προσέφερε τα χρήματα στους πρόσφυγες και σε παιδιά στα σχολεία της χώρας που έχουν ανάγκη, κάνοντας ακόμα μια υπέρβαση… Σήμερα για έναν νέο ηθοποιό που ζει με το ελάχιστο και τη διαρκή ανασφάλεια, αυτά τα 3000 ευρώ που συνοδεύουν το βραβείο, είναι ζωτικής σημασίας. Κι όμως ο Πανταζάρας τα προσέφερε με απλότητα και γενναιοψυχία που χαρακτηρίζει και την υποκριτική του, αποδεικνύοντας ότι ακόμα υπάρχουν αξίες και άνθρωποι να τις υπερασπιστούν.