Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ ΣΤΟ ONLYTHEATER

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ ΣΤΟ ONLYTHEATER


4.2/5 κατάταξη (5 ψήφοι)

Ο Δημήτρης Κομνηνός σκηνοθετεί τα Βραβεία Queer και μας μιλάει για αυτό τον καλλιτεχνικό θεσμό, που σέβεται την ιδιαιτερότητα.

Τι είναι τα βραβεία Queer;

Τα βραβεία θεσπίστηκαν πριν από 5 χρόνια κι είχαν ως στόχο την ακτιβιστική ανάδειξη χαρακτήρων LGBTQI, δηλαδή χαρακτήρων μέσα σε θεατρικά έργα που έχουν μια ιδιαίτερη σεξουαλική ταυτότητα. Γίνονται στα πλαίσια του Athens pride και φέτος η εκδήλωση θα λάβει χώρα στο Θέατρο Κνωσός. Παρουσιαστές της βραδιάς είναι ο Δημήτρης Μακαλιάς και ο Μίνως Θεοχάρης.
Στόχος των βραβείων είναι να δοθεί μεγαλύτερη ορατότητα, ας το πούμε έτσι, μέσα από την τέχνη του θεάτρου σε μια ιδιαιτερότητα που στην Ελλάδα τείνουμε να τη χώνουμε κάτω από χαλί. Φέτος συμμετέχουν 48 παραστάσεις. Το 2010 όταν είχαμε ανεβάσει το «Fucking games υπήρχαν μόνο 4 ή 5 παραστάσεις. Η άνοδος αυτή, είναι ένα πολύ θετικό βήμα.

Ποια είναι τα κριτήρια σε αυτά τα βραβεία;

Πρόκειται για μια γιορτή του θεάτρου που έχει ανοίξει τις πόρτες του και γι’ αυτές τις ιστορίες. Ο λόγος και ο τρόπος που επιλέγονται οι παραστάσεις είναι καθαρά καλλιτεχνικές. Υπάρχει μια κριτική επιτροπή κι έχουμε και μια κατηγορία όπου ψηφίζει το κοινό. Τα βραβεία είναι τελείως συμβολικά και κανείς δεν παίρνει χρήματα.

Τι ακριβώς θα δούμε;

Έχουμε ένα show με drag queens. Είναι φοβεροί χορευτές, επιπέδου εξωτερικού και θα κάνουν μια χορευτική ανασκόπηση των μιούζικαλ που παίχτηκαν φέτος . Στο τέλος θα γίνει ένα αφιέρωμα στο μιούζικαλ «Κinky Boots» που σαρώνει στη Νέα Υόρκη και στο Λονδίνο.

Το κοινό είναι ανοιχτό σε αυτή τη θεματολογία σήμερα;

Ο λόγος που γίνεται αυτή η προσπάθεια είναι γιατί οι θεματικές αυτές ήταν αποκλεισμένες για χρόνια ολόκληρα. Σήμερα το κοινό δεν αντιδράει αρνητικά, είναι πολύ πιο ώριμο και ψύχραιμο από ό,τι οι ιθύνοντες. Για παράδειγμα, η Εκκλησία είναι πιο συντηρητική από το ποίμνιο. Στενοκέφαλοι υπάρχουν παντού και πάντα. Το πρόβλημα είναι να ανοίξει η συζήτηση και πλέον αυτό αρχίζει να γίνεται. Φέτος είχαμε και το σύμφωνο συμβίωσης, που αν και ψηφίστηκε κουτσουρεμένο είναι σημαντικό, γιατί είναι αντισυνταγματική εκτροπή να μην παρέχονται σε όλους τους πολίτες ίσα δικαιώματα. Είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στη φορολογία, αλλά δεν έχουμε ίσα δικαιώματα, αυτό είναι παράλογο.

Η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει ακόμη, με ρατσισμό την ομοφυλοφιλία;

Θα έλεγα ότι έχει ένα σκεπτικισμό, αλλά σίγουρα έχουμε πολλή δουλειά μπροστά. Υπάρχει μεγαλύτερη ανεκτικότητα σε σύγκριση με παλιότερες εποχές, αλλά σίγουρα δεν είμαστε εκεί που πρέπει να είμαστε.

Πώς μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα;

Όλα είναι θέμα παιδείας. Η εισαγωγή τέτοιων θεμάτων στις τέχνες και στην παιδεία είναι πολιτιστική κατάκτηση και αγαθό. Οι κοινωνίες του δυτικού κόσμου που σε αυτές θέλουμε να ανήκουμε, έχουν κάνει πολλά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά η Ελλάδα ακόμα υστερεί. Κάνει μεν μικρά βήματα, αλλά σέρνεται και αυτό δεν είναι προς τιμήν μας. Μόνο μια χώρα που σέβεται τους πολίτες της, όλους τους πολίτες της, έχει μέλλον .
Πλέον ήρθε η ώρα να αρχίσουμε να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον, και μιλάω γενικά. Επίσης η άρνηση του πένθους είναι ένα μεγάλο θέμα της χώρας μας. Δεν έχουμε πενθήσει τίποτα ούτε τον Εμφύλιο ούτε την κρίση, τίποτα. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε με το παλιό και να αποδεχτούμε τις ήττες μας για να πάμε μπροστά. Αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει να γίνει μια ανανέωση, εδώ έχουμε μια στείρα εμμονή κι όλα μοιραία μένουν πίσω. Γι’ αυτό και εστιάζω στην παιδεία, είναι ο πολιορκητικός κριός. Είναι απαραίτητο να φτιάξουμε μια παιδεία που να διαμορφώνει πολιτισμένους πολίτες κι όχι απλώς εξεταζόμενους.


Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.