ΓΚΑΜΠΥ: ΜΕ ΚΑΡΔΙΑ
- Ημερομηνία: Τετάρτη, 18/11/2015 15:32
Η Γαβριέλα Ουσάκοβα υπήρξε η διασημότερη πόρνη της Αθήνας. Και η μοναδική που τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την αντιστασιακή της δράση κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Αυτό είναι το περιτύλιγμα. Μαζί με διάφορα επίθετα, που μπορείς να βρεις για να την εξυμνήσεις: ανεξάρτητη, ελεύθερη, αντιφατική, ερωτική, ασυμβίβαστη… Τα περισσότερα θα τα άκουγε και θα έβαζε σίγουρα τα γέλια.
Πώς όμως μπορείς να προσεγγίσεις μια γυναίκα που αδυνατείς να κατατάξεις κάπου; Πώς μπορείς να διηγηθείς τη ζωή κάποιου που δυσκολεύεσαι να κατανοήσεις; Με την καρδιά - αυτή είναι η απάντηση. Και η ευφυής και ταλαντούχα νεαρή σκηνοθέτρια Κίρκη Καραλή, που είχε την παράτολμη ιδέα να ζωντανέψει αυτή την ακατάτακτη ηρωίδα επί σκηνής στην παράσταση ΓΚΑΜΠΥ στο θέατρο Βασιλάκου, το κατάλαβε αυτό εξαρχής. Ευτυχώς.
Η παράστασή της αφήνει χώρο στο συναίσθημα. Ακροβατεί ανάμεσα στον ρεαλισμό και την ποίηση. Αφήνει να τρυπώσει από το παράθυρο μια μουσική αλλοτινών εποχών. Σε παίρνει και σε στροβιλίζει στη νοσταλγία της. Στάζει έρωτα, πίκρα, χαρά, αγωνία, στέρηση, όνειρα και εφιάλτες… Και μέσα σ’ όλα αυτά φωλιάζει ένα χιούμορ πηγαίο, απενοχοποιημένο, λυτρωτικό.
Δεν έχει γυμνό η παράσταση της Κίρκης. Δεν έχει καμία πρόκληση για την πρόκληση. Δεν έχει καμία σοβαροφάνεια. Δεν προσπαθεί καν να σκιαγραφήσει τη Γκάμπυ. Την αφήνει να αυτοσυστηθεί. Με ένα βλέμμα, μια κίνηση, μία σκέψη… Την τριχοτομεί βάζοντας τρεις ηθοποιούς (Άγγελος Παπαδημητρίου, Γωγώ Μπρέμπου, Λίλα Μπακλέση) να την υποδυθούν, αλλά δεν την ξεδιαλύνει. Την αφήνει βουτηγμένη στο μυστήριό της.
Αυτό το «Μείνατε ευαίσθητοι» της Γκάμπυ έρχεται να συναντήσει το «Δεν θέλω ρεαλισμό, θέλω μαγεία» της Μπλανς. Ναι, η Γκάμπυ θα μπορούσε να είναι μία Μπλανς χωρίς τα φτιασίδια της μυθοπλασίας. Αυτό το κράμα γης και αιθέρα. Κι από δίπλα τα αγόρια της. Όλα σε μια γραμμή. Όχι,όχι… Όχι όλα. Ο Γιώργος να πάει πιο μπροστά. Κι ο Εμίλ… Αν δεν υπήρχε ο Εμίλ… Ας μην μιλήσουμε καλύτερα για τον Εμίλ. Η Κίρκη προσέγγισε την Γκάμπυ με σεβασμό, αγάπη, αλλά και αιρετική διάθεση. Δεν την απομυθοποίησε, γιατί δεν χρειάστηκε να τη μυθοποιήσει. Ίσως απλά να της έκλεισε το μάτι σαν φίλη, που έκανε μια «σκανταλιά». Κι εκείνη μάλλον έβαλε τα γέλια και βούλιαξε ξανά στην αγκαλιά των αγοριών της.
Η παράστασή της έχει τρέλα, ποίηση και αλήθεια. Κι έχει κι έναν υπέροχο θίασο, που αλληλοσυμπληρώνεται. Από τη μοναδική περσόνα του Άγγελου Παπαδημητρίου μέχρι τη μπλαζέ γοητεία της Γωγώς Μπρέμπου κι από τη νεανική ορμή της ταλαντούχας Λίλας Μπακλέση μέχρι το ακαταμάχητο κουιντέτο των πρωτοεμφανιζόμενων αγοριών που δίνουν ρέστα! Και δεν ξέρω γιατί, αλλά φεύγοντας είχα την αίσθηση ότι της Γκάμπυ θα της άρεσε η παράσταση.
Πηγή: protothema.gr