ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗ ΡΙΤΑ | ΚΡΙΤΙΚΗ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗ ΡΙΤΑ | ΚΡΙΤΙΚΗ


4.9/5 κατάταξη (76 ψήφοι)

          Αποτελώντας παγκόσμια επιτυχία στο θέατρο, αλλά και στη μεγάλη οθόνη με την υποψήφια για Όσκαρ κινηματογραφική της μεταφορά, η ερωτική κωμωδία του Βρετανού συγγραφέα Willy Russell, «ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗ ΡΙΤΑ», παρουσιάζεται, σε μετάφραση Γιώργου Κιμούλη, από την Αμαλία Νίνου και τον Θανάση Κουρλαμπά, ο οποίος και τη σκηνοθετεί.
          Πρωτοπαρουσιάστηκε, από τη «Royal Shakespeare Company», το 1980. Η υπόθεση δανείζεται στοιχεία από τον κλασικό μύθο του Πυγμαλίωνα, όπου ο δημιουργός ερωτεύεται το δημιούργημά του. Ένας αταίριαστος έρωτας με ανατροπές, μας υπενθυμίζει ότι ποτέ δεν είναι αργά και ότι όλα είναι δυνατά στη ζωή, αρκεί να τα θέλεις πολύ.
          Η ιστορία πραγματεύεται τη σχέση ενός μεσήλικα καθηγητή πανεπιστημίου και μιας 26χρονης φοιτήτριας, κατά τη διάρκεια ενός ακαδημαϊκού εξαμήνου. Η Ρίτα, μια κομμώτρια που με το ζόρι έβγαλε το σχολείο, αποφασίζει να παρακολουθήσει λογοτεχνία στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο, αφού αντιμετωπίζει τη γνώση ως φυσική ανάγκη. Θέλει να μάθει τα πάντα -όπως λέει- για να ζήσει καλύτερα, για να σκέφτεται καλύτερα, για να ακούει καλύτερα τραγούδια. Η μόρφωση, για εκείνην, είναι βασικό όπλο για να εξελιχθεί σε καλύτερο άνθρωπο και όχι απλά ένα εργαλείο επιβολής και επιδειξιομανίας.
          Ο Φρανκ, από την άλλη πλευρά, είναι ένας μη τυπικός καθηγητής, βυθισμένος στον αλκοολισμό, παραιτημένος, που αναλαμβάνει τη επιμόρφωσή της διστακτικά. Στη συνέχεια, όμως, γοητεύεται από τη θετική της ενέργεια, τη λαϊκή της ορμή και ζωντάνια και από τη δίψα της για γνώση. Μία παράξενη σχέση γεννιέται. Ένα παράδοξο ενδιαφέρον που δε μοιάζει ούτε με έρωτα, ούτε με φιλία. Ο Φρανκ θα επανεξετάσει τις απόψεις του για τη ζωή, ενώ η Ρίτα θα βαδίσει, πλέον, γεμάτη αυτοπεποίθηση.
          H παράσταση είναι χαριτωμένη με εναλλαγές και χιούμορ. Η σκηνοθετική γραμμή, του Θανάση Κουρλαμπά, καλοστημένη.
          Το σκηνικό και τα κοστούμια, της Μάρθας Φωκά, κουμπώνουν στο ύφος του κειμένου.
          Ο Διονύσης Τσακνής γράφει το μελωδικό τραγούδι της παράστασης.
          Τον αβανταδόρικο ρόλο της απελέκητης «Ρίτας» αναλαμβάνει η Αμαλία Νίνου και μας αρέσει γιατί εισβάλει σαν σίφουνας στον ακινητοποιημένο κόσμο του Φρανκ και τον κατακτά με την αυθεντικότητά της.
          Ο Θανάσης Κουρλαμπάς εμφυσά στον «Φρανκ» τη θλίψη και τον πόνο του ανθρώπου που έχει παραιτηθεί από τη ζωή μέχρι τη στιγμή που θα…ερωτευθεί το δημιούργημά του και θα καταρρακωθεί ξανά. Ίσως, γιατί δεν αντέχει να βλέπει τη μαθήτριά του να κατακτά τον στόχο της και να μετατρέπεται σε διανοούμενη Ρίτα.
          Πίσω από το καλογραμμένο κείμενο του έργου «ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗ ΡΙΤΑ» κρύβονται πολλά αναπάντητα ερωτήματα.


Αφήστε σχόλιο

Παρακαλούμε συνδεθείτε για να αφήσετε σχόλιο.