Κριτική Onlytheater

          Ο Μποστ, τελικά, ποτέ δεν πεθαίνει. Τα κείμενά του θα παραμένουν φανοί της «ελληνοελληναρίας» μας.

          Μια καλή παράσταση με σύμπνοια λόγου, μουσικής, χορού και ερμηνειών, σε ένα όμορφο εικαστικό περιβάλλον.

          Η παράσταση παιγνιώδης, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να εκτοξευθεί.

          Έργο με βαθιές ρίζες στην αλήθεια, στην οδύνη, στον κόσμο και τα προβλήματά του. Τελικά, μας αποκαλύπτει πολλά.

          Δεν υπάρχουν λόγια για να αποδοθεί το μεγαλείο ψυχής, η αρτιότητα, η τόλμη, η άριστη συνεργασία και χημεία μεταξύ όλων των ηθοποιών.

          Ο Γιώργος Κριθάρας και η Αλκηστις Πολυχρόνη έχουν  αφοπλιστική χημεία, άνεση και θεατρική πειθαρχία. Θα μπορούσαν να παρουσιάσουν μια κανονική ραδιοφωνική εκπομπή, μελλοντικά.

          Η σκηνοθεσία αγκαλιάζει το έργο με φροντίδα, ευαισθησία, ενσυναίσθηση και οξυδέρκεια, αναδεικνύοντας τις λεπτές αποχρώσεις της ανθρώπινης πάλης.

          Μία λοξή -μα εξαιρετικά διαυγής- ματιά, πάνω στη δυτική οικογένεια και τα συστήματα ελέγχου και διαχείρισης της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

          Το κείμενο εξακολουθεί, τόσα χρόνια μετά, να αρθρώνει αλήθειες, κομίζοντας το πανανθρώπινο μήνυμα της αμοιβαίας κατανόησης και του «ποτέ ξανά».

Είδα την «Πόλη» να καίγεται παραδομένη στις φλόγες και την παράσταση να εκπληρώνει όλες τις υποσχέσεις της.