Κριτική Onlytheater

          Η πρωταγωνίστρια κινείται με τον αέρα και τη γοητεία που απαιτεί το επάγγελμα της «Κυρίας Γουόρεν», αποφεύγοντας τις μελοδραματικές κορώνες. Η ερμηνεία της είναι αποτέλεσμα ουσιαστικής κατανόησης του ρόλου.

          Παρόλο που διαθέτει τα εχέγγυα μιας καλοστημένης συνθήκης (έξυπνο σενάριο, πολύ καλούς ηθοποιούς, ζωντανή μουσική), γρήγορα παίρνει διαστάσεις μιας φασαριόζας φάρσας, στα όρια του ενοχλητικού.

          Ένας ζωντανός οργανισμός πλημμυρισμένος από καταπληκτική μουσική και χυμώδεις ερμηνείες.

          Υπάρχει χημεία, σύμπνοια και φαίνεται ότι έχει γίνει ενδελεχής δουλειά.

          Η πορεία αυτοπροσδιορισμού των ηρώων διαγράφεται αριστοτεχνικά από δύο ερμηνευτές, που αλληλεπιδρούν με πάθος και σεβασμό.

Ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, εύπλαστος, σκηνικά πληθωρικός, πηγαίος, πνευματώδης, κυριαρχεί στο σανίδι, αναδεικνύοντας τις αστείρευτες υποκριτικές του εγγραφές στον χώρο της κωμωδίας.

Η παράσταση στηρίζεται στις ατόφιες ερμηνείες του πολυπληθούς θιάσου, γεμάτες πάθος και λυρισμό.

Δοκιμάστε, χωρίς ενοχές, τον καλύτερο και νοστιμότερο μπακλαβά για τους απαιτητικούς baklava-lovers. 

Αξιοπρέπεια γεμάτη απελπισία, σημαδεύει τα κατάλοιπα των ρημαγμένων υπάρξεων στην ερημιά ενός παιχνιδιού που τελειώνει.

Ο μονόλογος αυτός, αποδεικνύει περίτρανα ότι ο φασισμός ελλοχεύει παντού και πάντα. Αρκεί μια μικρή χαραμάδα για να ξαναγεννηθεί από τις στάχτες του.