Κριτική Onlytheater

Στην Πειραματική του Εθνικού, είδα μια πρωτότυπη παράσταση, από μια σύνθεση κειμένων. Ένα ένοπλο παίγνιο εύθραυστων ισορροπιών.

Ο σκηνοθέτης δεν υιοθέτησε μια κριτική ή αφοριστική διάθεση και οι ερμηνείες είχαν δύναμη και πάθος. Είδα μία παράσταση, η οποία αξιοποίησε τους στόχους της και υπερασπίστηκε το όραμά της.

Πρωτότυπο και ιδιαίτερο θέαμα, χωρίς κάποιες από τις κλασσικές θεατρικές συμβάσεις. Κεντημένο με μεράκι, κέφι και προσοχή στη λεπτομέρεια.

Μετά το αρχικό ενθουσιώδες ξεκίνημα, η σκηνοθέτις συμβιβάζεται με το έργο. Φρέσκες ιδέες και σκηνικές εκπλήξεις λείπουν, φτάνοντας σε ένα τέλος "κουρασμένο" και συμβατικό.

Η δουλειά της ομάδας ΙΔΕΑ στο Θησείον, αποτελεί σπουδή στην τραγικότητα της μοίρας των ανθρώπων, μέσα από το μύθο του Οιδίποδα και της οικογένειάς του.

Η Παρθενόπη Μπουζούρη, συνηθισμένη σε επικίνδυνες αποστολές, αναλαμβάνει το ρόλο της Μάγκντα Γκαίμπελς, επιχειρώντας να αναδείξει την πολυπλοκότητα της προσωπικότητάς της.

Στη μικρή σκηνή του Θεάτρου Άλμα, είδαμε το έργο του Δημήτρη Οικονόμου ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΚΙΚΙ, βασισμένο πάνω σε γεγονότα της ζωής της Κίκι του Μον Παρνάς, σε σκηνοθεσία Κ. Τσονόπουλου.

Ο Γιώργος Χριστόπουλος ταξίδεψε μέχρι το Garrick Theatre του Λονδίνου, για να παρακολουθήσει το ΧΕΙΜΩΝΙΑΤΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ του Shakespeare, σε σκηνοθεσία R. Ashford και K. Brannagh.

Ο Γ. Κακλέας δεν αποφεύγει ένα βιντεοκλιπίστικο μοτίβο που συχνά κουράζει και που τον στοιχειώνει σε όλα τα project που αναλαμβάνει προσφάτως και δεν είναι μιούζικαλ.

Έμπνευση του έργου, η ταραγμένη Ρωσία των αρχών του προηγούμενου αιώνα. Ο Γκόρκι το έγραψε στη φυλακή, όπου βρέθηκε για τις πολιτικές του πεποιθήσεις.