Κριτική Onlytheater

Παράσταση, σε δύο χρόνους (όχι πάντα απόλυτα διακριτούς), με ελεγχόμενες δόσεις μελοδράματος, ισορροπημένες με τις δραματικές κορυφώσεις της.

Σμαράγδα Καρύδη. Εντυπωσιακή και ολοκληρωμένη παρουσία, μιας ηθοποιού, που αποδεικνύει συνεχώς και εμπράκτως, πόσο πολυτάλαντη είναι.

Ξεχωριστή θεατρική εμπειρία, ερμηνείες υψηλού επιπέδου, αλλά μου έλειψε αυτό το κάτι, που θα απογείωνε την παράσταση και θα την έκανε κορυφαία.

Ταλαντούχοι ηθοποιοί, γρήγορος ρυθμός και σπιρτάδα, κρατάει ζωντανό το έργο, μέχρι το φινάλε και κερδίζει τις εντυπώσεις και το χειροκρότημα.

Ο Γ. Ζουγανέλης σαν Toddy, έδειχνε να κάνει αγγαρεία, έκανε πολλά σεξιστικά σχόλια, έπαιξε με θλιβερά κλισέ και ξεπερασμένο τρόπο τον gay.

Στο Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, είδα μία από εκείνες τις feelgood παραστάσεις, που δίνουν την αίσθηση της γνησιότητας του θεάτρου.

Οι συντελεστές λειτουργούν σαν συμπαγής και ενιαία ομάδα, χωρίς ερμηνευτικούς εγωισμούς και με χημεία εξαιρετική.

Στη σκηνή του Άβατον, είδα ένα σύγχρονο έργο με gay προσανατολισμό, αλλά χωρίς τα στεγανά, που θα το περιόριζε σε ένα αυστηρά τυποποιημένο κοινό.

Η Χάρις Αλεξίου γράφει για στιγμιότυπα της ζωής της, προσωπικά και επαγγελματικά, στην παράσταση ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ, που σκηνοθετεί ο Γιώργος Νανούρης, στη σκηνή του Νέου Θεάτρου Βασιλάκου.

Κάποιες καλές ερμηνείες, αποτέλεσαν οάσεις, μέσα στη γενικότερη μετριότητα μιας πολυδιαφημισμένης παράστασης, που έχασε το δρόμο της.