Κριτική Onlytheater

Η κυρία Πατεράκη υπερασπίστηκε την οπτική της στο κείμενο και σκηνοθέτησε μια διάφανη, συμπαγή, ανθρωποκεντρική και άκρως ρεαλιστική παράσταση.

Ο Δημήτρης Κομνηνός σκηνοθετεί, με άξονα το χιούμορ και την αξιοποίηση της ατάκας, που προσφέρει το κείμενο. Προσπάθεια με γνήσια κωμική φλέβα.

Παράσταση σύγχρονη, σκηνοθεσία στιβαρή και δυναμική, πολύ καλές ερμηνείες και καλοκουρδισμένος θίασος, κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή.

Παράσταση μεγάλη σε διάρκεια, κουραστική, που δεν καταφέρνει να συγκινήσει έντονα, να πείσει για το πάθος των ηρώων της και να δέσει σε ενιαίο και αρμονικό σύνολο.

Φορτώνοντας τον ήρωά του με τις αντιφάσεις, τις νευρώσεις και τις αμαρτίες της εποχής της εκβιομηχάνισης, ο Μπύχνερ παραδίδει στη θεατρική ιστορία  ένα υβρίδιο, ημιτελές μεν πλην όμως συναρπαστικό, ανυπάκουο σε κάθε σκηνοθετικό «τσελεμεντέ».

Το ΟΦΣΑΪΝΤ, ακολούθησε την προβληματική του συγγραφέα, αλλά δεν την ανέπτυξε, ούτε την εξέλιξε, αφήνοντας έντονες επικαλύψεις και δραματουργικά κενά.

Η σκηνοθετική οπτική των Χειλάκη - Δούνια ξεφεύγει από την κλασσική και "ασφαλή" γραμμή σκηνοθεσίας. Κίνηση, σκηνικά και κοστούμια, έχουν σημειολογία και λόγο ύπαρξης.

Παράσταση σύγχρονη, προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις του σήμερα. Κάποιες παραφωνίες στις ερμηνείες, δεν αλλοιώνουν την τελική αισθητική και καλλιτεχνική αξία της.

Ένταση και πάθος, έκαναν κάποιες στιγμές "κοιλιά", ενώ οι κωμικές πινελιές ξένισαν, αφού δε φάνηκε να έχουν λόγο ύπαρξης στην παράσταση.

Στο ζεστό και ιδιαίτερα φιλόξενο χώρο του Θεάτρου Ιλίσια - Βολανάκης, ο Τσέζαρις Γκραουζίνις, σκηνοθετεί το Θανάση Τσαλταμπάση, στον βιβλικό ΙΩΒ.