Κριτική Onlytheater

Kάποια σκηνοθετικά ευρήματα, λειτούργησαν ευεργετικά, εξαιρουμένου του ήχου, η πολύ κακή ποιότητα του οποίου ήταν συχνά τροχοπέδη στην ακουστική και την κατανόηση. 

Τα "Οργισμένα νιάτα" στο OLVIO, είναι από εκείνες τις παραστάσεις που σε ακολουθούν και μετά, αφού έχουν φέρει στην επιφάνεια τη δική σου ξεχασμένη οργισμένη νιότη και πλέον συνειδητοποιείς ότι τα νιάτα πρέπει να είναι οργισμένα αλλιώς δεν είναι νιάτα.

Η σκηνοθεσία ανθρωποκεντρική, επεχείρησε να ρίξει φως σε άγνωστες πτυχές της ζωής της και να εξερευνήσει τη σκέψη και την ψυχή της θρυλικής Κυράς.

Η σκηνοθεσία είχε ρυθμό, ατμόσφαιρα και ροή, ταίριαξε το έργο με το χώρο και εκμεταλλεύτηκε δημιουργικά την εξαιρετική χημεία του λόγου με τον ηθοποιό που ενσάρκωσε την ηρωίδα.

Ο Ερωτόκριτος του Δ. Μαραμή, σεβάστηκε το αρχικό κείμενο, αλλά δε δίστασε και να αναμετρηθεί μαζί του και το προσαρμόσει σε ένα σύγχρονο μουσικό έργο, χωρίς να το αλλοιώσει.

Μια παράσταση που προσπάθησε να αποτυπώσει μια φρέσκια, διαφορετική οπτική της τραγωδίας του Αισχύλου, ανιχνεύοντας μια πιο μουσική της διάσταση.

Ακριβής και λεπτομερής ηθογραφική και ψυχογραφική αποτύπωση του παιδικού κόσμου του ίδιου του συγγραφέα, με μία παιγνιώδη αλλά και ουσιαστική σκηνοθεσία και μία πάλλουσα ερμηνεία. Από τις καλύτερες θεατρικές προτάσεις της φετινής θεατρικής σεζόν.

Στη σκηνή του Ηρωδείου είδα να γίνεται μια τολμηρή προσπάθεια παρουσίασης στο ελληνικό κοινό, ενός διάσημου μιούζικαλ, που έδρεψε δάφνες στο Broadway.

Είδα μια παράσταση με προβλήματα, καθώς στην εξέλιξή της, είχα συνεχώς την αίσθηση ότι οι σκηνοθετικές προτάσεις έμεναν ανολοκλήρωτες και χωρίς συγκεκριμένο προσανατολισμό.

Η παράσταση αντιμετώπισε το έργο του Ευριπίδη με αποκρυσταλλωμένη άποψη για τη φύση και τα βαθύτερα νοήματα του αρχαίου κειμένου.