Κριτική Onlytheater

Ο σκηνοθέτης ακολουθεί μια εντελώς ρεαλιστική γραμμή στην οπτική του και δίνει μια μοντέρνα άποψη μιας ακραίας νεοελληνικής οικογένειας.

Παλαιωμένη σκηνοθετική οπτική, πομπώδης και υπερβολικός λόγος, αστοχίες στα video, τα σκηνικά και την κίνηση και ξεπερασμένη ερμηνευτική προσέγγιση.

Η Μαρία Κίτσου επωμίζεται το δύσκολο ρόλο της Ελένης Παπαδάκη και είναι προφανές από την ερμηνεία της, ότι έχει εμβαθύνει στα στοιχεία του χαρακτήρα, που αποκάλυψε η έρευνα.

Oι ανθρώπινες σχέσεις, έρχονται στο επίκεντρο της παράστασης με έναν παιγνιώδη τρόπο, προσπαθώντας να αγγίξουν την ουσία τους.

Πολύ καλές και ώριμες ερμηνείες από δύο νεαρά παιδιά, που υποδύονται αντίστοιχα θύτη και θύμα bullying.

Ο Δημήτρης Καρατζάς σκηνοθετεί το εγχείρημα με σύγχρονη οπτική, που δίνει μεγάλη σημασία στην αισθητική και στη σκηνική παρουσία των ηθοποιών.

Στη σκηνή του Θεάτρου Βέμπο, είδα μια παράσταση, η οποία στη διασκευή της από τη γαλλική πραγματικότητα, έχασε τη λάμψη της.

Σκηνοθεσία που καθοδηγεί σωστά τους ηθοποιούς στα μονοπάτια των μεταξύ τους σχέσεων και ερμηνείες με ουσία, δίνουν μια παράσταση που αξίζει να δεις, καθώς παραμένει πάντα δυναμική και επίκαιρη.

Αποσπασματική και χωρίς εμφανή στόχο σκηνοθεσία, άφησε σε χαλαρούς ρυθμούς τη σκηνική συνεργασία των ηθοποιών, σε ένα έργο που απαιτούσε ρυθμό και αλληλεπίδραση.

Οι ηθοποιοί διατηρώντας την υποκριτική τους αυτονομία ιχνογράφησαν τέσσερα εξαιρετικά πορτρέτα ηρώων, για τα οποία ο Pinter θα ήταν υπερήφανος.