Άρθρο

Θέλουμε να καλλιεργηθεί η αισιοδοξία, η ένωση κοινού και καλλιτεχνών, η ανακάλυψη νέων ταλέντων και η ανάγνωση εκ νέου, παλαιών θεμάτων, από νέους καλλιτέχνες. 

Όταν τα πρόσωπα συναντιούνται με τα πιο καλά κρυμμένα σκοτεινά τους ένστικτα και με τα όρια της ανθρώπινης ύπαρξης.

Ο εξαιρετικός ηθοποιός και σκηνοθέτης, προετοιμάζει στο θέατρο ΖΙΝΑ, ένα απολαυστικό ταξίδι αυτοδιαχείρισης ρόλων. Και προειδοποιεί: "ΠΡΟΣΟΧΗ, Ο ΦΙΛΟΣ ΔΑΓΚΩΝΕΙ".

"Ο Μποστ, κατάφερε να δημιουργήσει ένα αναγνωρίσιμο σατιρικό ύφος και μια βαθιά προσωπική σχέση με τις λέξεις, χρησιμοποιώντας την καθαρεύουσα για να υπογραμμίσει την ημιμάθεια της εποχής του".

Ο ρόλος, βλέπεις, του Ρασπούτιν έχει πολύ ψωμί, θα λέγαμε στο θέατρο. Και ποιος δεν θέλει να κινεί τα νήματα. Έστω εναλλάξ.  

Ο Στέλιος Βαμβακάρης πρόσφερε απλόχερα φως κι αυτό το λίγο φως ήταν ήλιος για μια εποχή πλασμένη από σκοτάδι.

Ένας ολόκληρος κόσμος, με πλούσια ιστορία, που τώρα τον συλλαβίζω, τον αποκρυπτογραφώ και με μαγεύει. Κι έχω πάντα στο μυαλό μου ότι "κάτω στον Πειραιά μπορείς να τα κάνεις όλα. Εκτός από ένα. Να κάνεις τον ζόρικο."

Έρχεται παρέα με τον Χρήστο Θηβαίο,τον Μανώλη Φάμελλο και την Ανδριάνα Μπάμπαλη. Ραντεβού μαζί τους, στην Εύβοια και στο άλσος Βεΐκου.

Ο Μποστ έλεγε για τη Μήδειά του: «Πρόκειται για έργο που επικρίνει τους επικριτάς, προβληματίζει τους κριτάς και ελευθερώνει τους θεατάς».

Γράφει στο onlytheater.gr ως
"Αγανακτισμένη Νοικοκυρά", "Επίμονη Δημοσιογράφα", "Μοντέρνα Βλαχάρα" και
"Φετιχίστρια Χαρατσολάγνα"