Κριτική Onlytheater

Το καλό και ουσιαστικό θέατρο, αν έχει μεράκι και όραμα, μπορεί να χωρέσει και σε ένα μικρό χώρο και να γίνει ακόμα και χωρίς σκηνικά.

Στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, είδα μία εκ προοιμίου δύσκολη προσπάθεια θεατρικής προσαρμογής ενός κλασικού κειμένου.

Η έμμετρη μετάφραση του Γιάγκου Ανδρεάδη διατήρησε την ποιητική πλαστικότητα του λόγου, τη λυρικότατη ροή στην εξέλιξη της ιστορίας και τη χαρίεσσα ατμόσφαιρα του αρχικού κειμένου

Επιτυχημένη σκηνική μεταφορά ενός εκ των πιο αιχμηρών κειμένων του Στρίντμπεργκ, το οποίο παραμένει στην ουσία του επίκαιρο και διαχρονικό.

Η σκηνοθεσία στάθηκε πολύ κοντά στο σύμπαν του Μπέργκμαν και παρά τις μικρές κάμψεις στο ρυθμό και κάποιες κινητικές ή φωνητικές υπερβολές,αποτέλεσε μία ακριβή αναπαράσταση αυτού του σύμπαντος.

Μια παράσταση ενός κλασσικού έργου της αμερικάνικης δραματουργίας, το οποίο χρειαζόταν ένα φρεσκάρισμα για να προσαρμοστεί στις ανάγκες του σήμερα.

Mια παράσταση που αποτελεί, σχεδόν, ιδανική σκηνική μεταφορά ενός βραβευμένου λογοτεχνικού έργου, χωρίς να χαθεί ίχνος από την ουσία και τα νοήματα του αρχικού κειμένου.

Ο ρυθμός της παράστασης έκανε κάποιες μικρές κοιλιές, αλλά κατάφερε να κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον του θεατή, μέχρι το τέλος.

Παράσταση με ρυθμό, ατμόσφαιρα, αισθητική και με το νεαρό πρωταγωνιστή να δίνεται ψυχή και σώμα στο ρόλο του.

Παράσταση με ρυθμό, ένταση, που ανέδειξε τις λεπτές ισορροπίες μεταξύ αλήθειας-ψέματος, βεβαιότητας-αμφιβολίας, σκοταδιού-φωτός, συντήρησης-προόδου. Ερμηνείες υψηλού επιπέδου.