Κριτική Onlytheater

Η προβληματική της παράστασης και οι εύστοχοι παραλληλισμοί με το σήμερα, δείχνουν να εξαντλούνται μετά το πρώτο ημίωρο.

Ισορροπία δράματος και κωμωδίας, ρυθμός και ατμόσφαιρα, αλλά και προβολή της ουσίας του κειμένου του ντε Φιλίππο.

H παράσταση έδειξε να μην έχει βρει τις ισορροπίες και τον προσανατολισμό της στη σκηνή. Ο υπερτονισμός στα κωμικά της στοιχεία την οδήγησε συχνά, στα όρια της παρωδίας και τους χαρακτήρες στην καρικατούρα, με αποτέλεσμα να λείπει η εσωτερικότητα.

Η θεατρική εκδοχή ενός σημαντικού (αν και όχι πολύ γνωστού στο πλατύ κοινό) κειμένου του Διαφωτισμού, αποτέλεσε ένα κερδισμένο στοίχημα.

Ο σκηνοθετικός προσανατολισμός ήταν σαφής, αλλά υπήρξαν σκηνές που δημιούργησαν σύγχυση στο θεατή.

Η Πατεράκη εξωτερικεύει με σαφήνεια, συνέπεια και πάθος τις απαιτούμενες κορυφώσεις και γίνεται το "όχημα" του Θωμά Μπέκετ, τόσο προς τη θυσία του , όσο και την αθανασία.

Υπέροχη μετάφραση, στοχευμένη, έξυπνη και με φαντασία σκηνοθεσία και κατάθεση ταλέντου και σκληρής δουλειάς από τους ηθοποιούς.

H θεατρικοποίηση αγαπημένων κινουμένων σχεδίων του Αρκά, έτυχε μιας μεταχείρισης με αγάπη, σεβασμό, μπρίο, κέφι, αλλά και με σκεπτόμενη και κριτική διάθεση.

Το κείμενο εμπνέεται από την επίθεση της 12ης Ιουνίου 2016, στο gay bar Pulse του Orlando, όπου βρήκαν το θάνατο 49 άτομα.

Ευρηματική σκηνοθεσία και δύο ηθοποιοί, απόλυτα δοσμένοι στις απαιτήσεις των ρόλων τους.